Woensdag moest ik naar de kno-arts in het ziekenhuis. Mijn rechteroor misdraagt zich en ik moest een nieuw buisje. Ik ging met de bus. En op het plein bij station en busstation zaten deze dames lekker in het zonnetje te wachten.
Als ik de stad in ga, loop ik bijna altijd langs de bloemist. Je oog wordt vanzelf naar al die kleurigheid getrokken. Als ik vroeg ben zijn ze nog bezig alles uit te stallen. Ze maken er altijd iets ontzettend moois van. Goedemorgen, ook altijd. Laatst heb ik er bloemetjes gekocht die ze voor mij in een terracotta pot hebben gezet. Dat scheelt mij weer werk.
Een tijdje geleden liep ik hierlangs. Een ding. Het lijkt een klok die van de kerktoren is gevallen, en dat is niet zo'n vreemde gedachte want dit ding staat aan de achterkant van de Lebuinuskerk. Maar toch een vreemde plek.
Ik moest het een tijdje geheim houden dat ik hier weer een productielijn aan de gang had. Maar nu de meeste hun bestemming hebben gevonden, kan ik het laten zien.
Ik kreeg een uitnodiging om een groep blogvrienden te ontmoeten, en ik zei: ja natuurlijk! We hadden afgesproken op station Den Haag, en als alles goed ging hoefde ik alleen anderhalf uur in een rechtstreekse trein te zitten. Het ging niet helemaal goed op de heenweg: door een ongeluk moesten we via Hilversum en Utrecht reizen. Maar ik kwam er.