stads­beelden

Als ik de stad in ga, loop ik bijna altijd langs de bloemist. Je oog wordt vanzelf naar al die kleurigheid getrokken. Als ik vroeg ben zijn ze nog bezig alles uit te stallen. Ze maken er altijd iets ontzettend moois van. Goedemorgen, ook altijd. Laatst heb ik er bloemetjes gekocht die ze voor mij in een terracotta pot hebben gezet. Dat scheelt mij weer werk. 

roze en wit

Ik had al uit een ooghoek gezien dat de magnolia's op het Grote Kerkhof bloeiden. Daar moest ik gauw een keer heen. Mooi, naast het oorlogsmonument.

hoekdingen

Een tijdje geleden liep ik hierlangs. Een ding. Het lijkt een klok die van de kerktoren is gevallen, en dat is niet zo'n vreemde gedachte want dit ding staat aan de achterkant van de Lebuinuskerk. Maar toch een vreemde plek.

boeken­leggers

Ik moest het een tijdje geheim houden dat ik hier weer een productielijn aan de gang had. Maar nu de meeste hun bestemming hebben gevonden, kan ik het laten zien.

bloggersclub

Wat was dat leuk! 

Ik kreeg een uitnodiging om een groep blogvrienden te ontmoeten, en ik zei: ja natuurlijk! We hadden afgesproken op station Den Haag, en als alles goed ging hoefde ik alleen anderhalf uur in een rechtstreekse trein te zitten. Het ging niet helemaal goed op de heenweg: door een ongeluk moesten we via Hilversum en Utrecht reizen. Maar ik kwam er.

balkon

Voordat de lente me inhaalt, moet ik nodig wat foto's laten zien die ik van mijn nog kleumende balkontuintje maakte. 

op zoek naar letters

Op Instagram volg ik verschillende Deventerse wandelende fotografen. Of fotograferende wandelaars, zo je wilt. Zij doen dus hetzelfde als ik. En bij één van hen had ik letters gezien, bij het stadhuis, zei hij. Dezelfde soort leuke letters waar ik eerder over schreef. Die moesten er zijn. Maar waar?