winters wit

Het leek al voorjaar met de zonnigste maart ooit gemeten. Maar op de laatste dag van de maand moest maart toch even zijn staart roeren. 

De dikke vlokken hebben nu plaatsgemaakt voor natte sneeuw. Het blijft niet meer liggen. Behalve op daken en op auto's. Maar er komt nog meer, zeggen ze.

Als aprilkind weet ik maar al te goed dat we ons nog niet rijk moeten rekenen. Na prachtige maartdagen is het op mijn verjaardag meestal koud. En dat zal dit jaar niet anders zijn, ben ik bang.

hier word ik blij van

Het is niet alles kommer en kwel hier, hoor. Ik ging naar de Kloostertuin. Het was wel bewolkt, maar er is een hoop voorjaar te beleven. Dat zie je nog niet erg goed op de bovenste foto, maar die twee kruisende boomstammen zijn altijd zo

was­vrouwenarm

Ik heb een peesontsteking bovenaan mijn arm. Bij mijn schouder. Heel vervelend. Want dan besef je pas hoe vaak je je rechterarm nodig hebt. Jaren geleden had ik het ook. Een wasvrouwenarm noemde de fysiotherapeut het. Ik weet wel hoe het komt. Veel te veel gesjouwd. Boodschappen vooral. En potaarde voor mijn planten op het balkon. En spullen sjouwen van de berging naar boven. Of andersom.

hoe is het met mijn balkontuintje?

Het struikje dat ik vorig jaar van de straat redde loopt prachtig uit. Wat een kleur! Hij laat aan de onderkant wat blad vallen, en ik hoop niet dat hij nu van onderen al te kaal wordt. Maar vooralsnog staat hij te schitteren op het puntje

isala

Naar aanleiding van de vraag of de IJssel mannelijk of vrouwelijk is, schreef Anuscka in een reactie dat zij jaren geleden IJssel nog als IJsel moest schrijven. Met één S dus. En ik herinner me dat er een IJselstraat in Deventer is. Kijk

even naar de ijssel

Tussen de bedrijven door even naar de IJssel wandelen. Met dit mooie lenteweer geen straf.

Ik heb inmiddels een heleboel 'achterstallige' foto's die ik de komende tijd zal

blote dame

Gisteren was ik aan de wandel met mijn fototoestel, want ik heb een missie. Ik wil wat foto's maken van plekken waar wat meer geschiedenis over te vertellen is. Maar mijn knie zegt dat dat in etappes moet, niet te veel tegelijk. Dus dat

verademing

De forsythiatakken in de vaas zijn al weer uitgebloeid. Maar wat geniet ik daar elk jaar van! Explosies van geel, die struiken, die ik helaas hier in de stad niet zie. Het mooie weer en de blauwe lucht, het is toch echt lente, hoor. Even frisselucht inademen.Verademing.

hoe is het met de bomen?

Vorige week zag ik al hoe de restanten van een boom werden afgevoerd op het Grote Kerkhof bij de Lebuinuskerk. En toen ik vanmorgen ging stemmen op het gemeentehuis kon ik meteen zien hoe de herinrichting van het plein vordert. 

treuzel­gedrag en blog pimp

Ik heb al een hele tijd niet meer geschilderd. Niet echt, alleen een beetje gedoodled. En dan vind ik ineens mijn schilderblog er niet mooi uitzien, en ja, eigenlijk Bubbels ook niet, en ..... voordat je het weet zit ik alles te veranderen.

mijn oude atlas

In het licht van de huidige situatie vroeg ik me af hoe Oost-Europa nu precies in elkaar zit. Want van mijn oude atlas word ik niet wijzer. Mijn Bos atlas dateert uit 1961. En ook die van mijn zoon uit 1988 biedt niet veel uitkomst. Want in beide

noorden­bergtoren

Als ik een rondje langs de Singel loop ga ik vaak via de TG Gibsonstraat terug. Kortste weg naar huis. De straat is vernoemd naar T.G. Gibson, een Canadese brigadegeneraal die deelnam aan de bevrijding van Deventer. Er hangt een

zinloos geveld

Ze zijn weg. Twee bomen op de Stromarkt. 

Er is voor gestreden. Maar het heeft niet mogen baten. 

Hieronder staat hij er nog. Voor de ingang van de bibliotheek. Niet die boom

blauw geel

Ik heb een label 'oorlog' in het rijtje onderaan mijn blog staan. En dan gaat het altijd over WO2. Over hoe mijn ouders die beleefden en hoe we elk jaar weer herdenken. Na zo veel jaar nog steeds wonden die niet geheeld zijn. Eigenlijk