Ik zag pas vorige week dat er een berichtje in mijn messengerbox zat. Het
dateerde al van een jaar geleden, maar was nooit met een melding zichtbaar
geworden. Het had al die tijd in de krochten van het internet verborgen
gezeten. Vraag me niet hoe.....
Ik vond een
nijlpaard. Hij lag zomaar op straat. En ik ben nooit te beroerd om iets van de straat
op te pakken. Ik laat bijvoorbeeld een stuivertje ook niet liggen.....
Even geen historische raadsels, maar een tam wandelingetje naar de IJssel afgelopen zondag. Er zit een soort Zen in steeds dezelfde plek opzoeken. Elke dag hetzelfde maar toch iedere keer weer anders. En zo'n rivier die altijd stroomt. Hoe dan ook.....
Ok, ik ging nog een keer terug naar de straat die Het Klooster heet. Op zoek naar de bouwsporen van die vermaledijde gotische ramen. Ik kon ze toch echt niet vinden vorige keer.
Maar een mailtje van bloglezeres Josephine bracht opheldering. Ze zijn er wel. Toch wel, dus. Maar niet zo makkelijk te vinden. Ik snap nu ook waarom ik ze niet vond.....
Ik ging op Nieuwjaarsdag nog eens terug naar de straat die het Klooster heet. Ik schreef er hier over.
De straat is genoemd naar het vroegere Buyskensklooster waar allemaal restanten van terug te vinden zijn. Het pand op de foto hierboven met de rode luiken is het grootste stuk. Daarachter bevindt zich de Kloostertuin, waar ik al honderd keer over schreef.
Op één van de sites die ik bezocht voor meer informatie stond dat er restanten van gotische ramen te vinden zijn. Nou, echt niet. Ik heb overal gekeken waar maar te kijken viel.....