Even geen historische raadsels, maar een tam wandelingetje naar de IJssel afgelopen zondag. Er zit een soort Zen in steeds dezelfde plek opzoeken. Elke dag hetzelfde maar toch iedere keer weer anders. En zo'n rivier die altijd stroomt. Hoe dan ook.....
Misschien herinner je je nog dat ik over mijn overburen schreef. Eenzame buurvrouw die in de zomer altijd op haar terras zat. Eerst met haar vriendin, maar die overleed in het voorjaar. Als ik langsliep hadden wij regelmatig even een praatje. Maar het is allang geen zomer meer en ze zit binnen. Maar we hebben een andere gewoonte ontwikkeld.
Buurvrouw kent mijn routines zo langzamerhand wel. Zij is ook een vroege vogel. Als ik voorbij kom op de heenweg, zie ik haar meestal niet. Dan zit ze op de bank en door de weerspiegeling van de ruit zie ik haar niet zitten. Maar zij ziet mij wel. En op de terugweg staat ze voor het raam te zwaaien. We moeten er allebei om lachen. Maar het is toch contact. Ze stond er weer toen ik terugkwam van mijn rondje IJssel. Vrolijk worden we ervan. Allebei.
Enfin, de IJssel.
Beetje hoog water. Met vogels aan de overkant. Op een stukje gras dat nog boven het water uitsteekt.
Alles goed, alles rustig. Alleen een paar vroege wandelaars net als ik.
En op de terugweg even zwaaien naar de buurvrouw.
Dat lijkt me nou toch zo mooi, op zo'n boot over de IJssel. Het schippersbloed in mijn aderen roert zich
BeantwoordenVerwijderenHet klotst! Leuk!
VerwijderenMooi toch!
BeantwoordenVerwijderenHet is maar een klein gebaar, maar leuk.
VerwijderenIk vind dat zwaaien met je buurvrouw zo gezellig klinken!
BeantwoordenVerwijderenEn dat is het ook! We moeten het van kleine dingen hebben in deze tijd.
VerwijderenZelfde wandeling, steeds anders. Mooi die bomen op je eerste foto! En daar zag ik al op dat het water behoorlijk hoog staat..! Zo'n rivier is sowieso altijd anders.. dat zag je wel op je serie foto's ervan op steeds dezelfde plek.. een heel dynamisch uitzicht.
BeantwoordenVerwijderenKleine moeite, groot gebaar zeggen ze dan hè.. en dat ís het ook in deze coronatijd. Ik ben heel blij met de praatjes die ik met de mensen in m'n straat heb (als we elkaar tegenkomen als we de hond uit gaan laten of ervan terug komen).. ik zie en spreek die mensen momenteel véél meer dan m'n familie!
Mooi is dat hè, zelfde rondje, elke keer weer anders. In het bos is dat net zo...
BeantwoordenVerwijderenFijn even zo'n contactje met buurvrouw Zwaai.
Dat is echt een lief gebaar. Ik word vrolijk van je verhaal.
BeantwoordenVerwijderen💙
BeantwoordenVerwijderenKlein gebaar,groot gevoel!
BeantwoordenVerwijderenWat mooi en ja, het zijn de kleine dingen die het doen toch......
BeantwoordenVerwijderenNiets mis met goede gewoontes, wandelen naar de IJssel en zwaaien naar de buurvrouw.
BeantwoordenVerwijderenBelangrijke gebaren, letterlijk en figuurlijk. Even elkaar 'zien'. Mooi. En ook heerlijk de beelden van de hoge IJssel. Dank je wel!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het zo lief van jullie, het naar elkaar zwaaien.
BeantwoordenVerwijderen