We lijden er allemaal aan. Ik wel in ieder geval. Ik heb geen idee wat me boven het hoofd hangt, als ik straks een nieuw energiecontract moet afsluiten.
Het weer is vrij plotseling in herfst omgeslagen. 's Morgens als ik uit bed stap is het koud in huis.
Kastanjes rapen doe ik ieder jaar. Dat moet. En door de jaren heen leer je de
plekken kennen waar je ze kunt vinden. In Deventer was dat deze boom en haar
buurvrouw ernaast. Ik dacht dat het de enige paardenkastanjes waren op de hele
Brink die vrucht droegen. Maar dat schijnt niet zo te zijn, deze twee zijn
gewoon de eerste.
Onlangs waren mijn zusje en haar man in Deventer. We lunchten op een leuke
plek, kletsten bij en deden een rondje door de binnenstad. En over enige tijd
heb ik een groepje vrienden van vroeger te gast om ze Deventer te laten zien.
De vraag is: welk Deventer laat ik ze zien?
Zondagochtend zei mijn weer-app dat het mistte. Twee t's.
Dan moet ik altijd eerst uit het raam kijken of het echt zo is. Want vaak als de app zegt dat het regent is het hartstikke droog. Maar deze keer had hij gelijk. Mist.
Al weer een tijdje geleden werd ik gebeld door een allervriendelijkste wat oudere mevrouw die mij vroeg waarom ik mijn lidmaatschap van de KRO had opgezegd. Eigenlijk moet ik zeggen: KRO/NCRV. Want jarenlang, bijna veertig jaar vertelde mij die mevrouw, had ik
Ik ging eigenlijk voor iets heel anders naar de markt, maar ik kwam thuis met een grote bos oranje lampionnetjes. Ze staan in een hoge vaas op het tafeltje bij het raam. En als ik op de bank zit zie ik dit tafereel. Je ziet meteen
Ik vond ze bij het opruimen, en ze lagen klaar om te bekijken waarom ik ze toch ook weer bewaard had. Een oude Margriet en een oude Libelle. Beide uit 1990. Twee en dertig jaar oud. Pff. De adresplakker van de bladenman zat er nog op.