wandelen door deventer - hoe het begon

Onlangs waren mijn zusje en haar man in Deventer. We lunchten op een leuke plek, kletsten bij en deden een rondje door de binnenstad. En over enige tijd heb ik een groepje vrienden van vroeger te gast om ze Deventer te laten zien. De vraag is: welk Deventer laat ik ze zien? 

Mensen uit de Randstad hebben vaak geen idee. Provinciestadje in het Oosten, wat kan daar nou bijzonder aan zijn? Bovendien: het is heeeeeeel ver weg. 

Je kunt hier vele soorten wandelingen doen. Bij het VVV kun je wandelroutes kopen met uiteenlopende thema's. Want er is veel historisch te zien in de binnenstad. Er zijn musea: museum De Waag, een historisch museum (denk Van Rossems), een museum voor moderne kunst (nooit geweest, toch eens doen), een speelgoedmuseum, en drie prachtige kerken.

Als toerist kun je eindeloos bijzondere winkeltjes bekijken. Als dat je insteek is.

Of je bezoekt het gedeelte waar het Dickensfestijn zich elk jaar afspeelt. 

Maar voor mensen die hier nooit eerder waren, is het het leukst om gewoon een rondje te lopen en de sfeer te proeven. Mijn zwager was verrast: wat is Deventer een leuke stad! En voor mijn groepje vrienden ga ik hetzelfde doen: een rondje Deventer gezien door mijn ogen. Voor de sfeer.

Grappig toeval: ik vond foto's van mijn eerste wandeling door Deventer terug. Het was begin maart 2013. Ik woonde hier zo'n week of drie. Op een ochtend ging ik de deur uit en maakte foto's. Zo begon het en zo doe ik het nog steeds. Wat me opvalt is de kale stad: volgens mij is er nu veel meer groen te zien in de vorm van geveltuintjes. Maar ik kan me vergissen want het was toen begin maart.

Hier is ie, mijn eerste fotoserie van Deventer uit 2013.

Hierboven wandel ik de straat uit. En dan valt mij meteen de leuke straatverlichting op.

Ik vind meteen de ingang van de Kloostertuin. Waar ik later vele malen over zou bloggen.
Ik zie een merel met een hangende vleugel. Zo eentje had ik in Zeist ook in mijn tuin, zou hij meeverhuisd zijn?

En wat me meteen opvalt is de mengelmoes van oud en nieuwbouw in dit stukje binnenstad. Het Noordenbergkwartier waar ik laatst uitgebreid over blogde. 

Ik vind een interessant steegje en ga er doorheen. De Kranensteeg. Die nu veel groener is aangekleed dan toen.

Ik kom uit bij restanten stadsmuur.

En de IJssel.

Terug loop ik langs de Grote Lebuinuskerk. Beeldbepalend voor de skyline, die je al ziet als je met de trein over de spoorbrug Deventer binnenrijdt.

En over het Grote Kerkhof. Toen nog parkeerterrein. En waar ik later over zou schrijven: de archeologische opgravingen, de herinrichting, de bomenkap...

Oorlogsmonument.

Ik hoop dat je het leuk vind mee te wandelen. Deventer door mijn ogen. Met mijn liefde voor de stad.