roze en wit

Ik had al uit een ooghoek gezien dat de magnolia's op het Grote Kerkhof bloeiden. Daar moest ik gauw een keer heen. Mooi, naast het oorlogsmonument.

hoekdingen

Een tijdje geleden liep ik hierlangs. Een ding. Het lijkt een klok die van de kerktoren is gevallen, en dat is niet zo'n vreemde gedachte want dit ding staat aan de achterkant van de Lebuinuskerk. Maar toch een vreemde plek.

boeken­leggers

Ik moest het een tijdje geheim houden dat ik hier weer een productielijn aan de gang had. Maar nu de meeste hun bestemming hebben gevonden, kan ik het laten zien.

bloggersclub

Wat was dat leuk! 

Ik kreeg een uitnodiging om een groep blogvrienden te ontmoeten, en ik zei: ja natuurlijk! We hadden afgesproken op station Den Haag, en als alles goed ging hoefde ik alleen anderhalf uur in een rechtstreekse trein te zitten. Het ging niet helemaal goed op de heenweg: door een ongeluk moesten we via Hilversum en Utrecht reizen. Maar ik kwam er.

balkon

Voordat de lente me inhaalt, moet ik nodig wat foto's laten zien die ik van mijn nog kleumende balkontuintje maakte. 

op zoek naar letters

Op Instagram volg ik verschillende Deventerse wandelende fotografen. Of fotograferende wandelaars, zo je wilt. Zij doen dus hetzelfde als ik. En bij één van hen had ik letters gezien, bij het stadhuis, zei hij. Dezelfde soort leuke letters waar ik eerder over schreef. Die moesten er zijn. Maar waar?

oud nieuw

In een oude stad is het niet te vermijden dat er af en toe iets ouds vervangen wordt door iets nieuws. Zeker op plekken waar de oorlog gaten sloeg, ik schreef er eerder over. 

Mijn oog viel de laatste paar dagen op het contrast oud-nieuw. 

papier perikelen

Ik lijk wel de prinses op de erwt. Maar dan met schilderpapier. Te dik, te dun, te hard, te zacht. En steeds meer mis ik mijn oude papier dat al jaren niet meer in de handel is. Lezen en schrijven kon ik met dat papier. Nou ja, schilderen dan, je snapt wel. Ik voel nog hoe het penseel over het papier ging, een soort spiergeheugen. 

losse dingen

Kan nog niets zeggen over de boom van mijn vorige blogje. Ook nog niets over de letters waar ik het laatst over had. Daarom eerst maar een opruimblogje van losse dingen die ik zomaar fotografeerde in de afgelopen tijd. 

vreselijk

Ik had het kunnen weten, toen ik vorige week deze foto maakte. Ik had het wel gezien dat de boom gesnoeid werd. Maar ik dacht, ze zullen wel weten wat ze doen. En dit is ervan over.

meer plein

Dat ik dat plein - het Lamme van Diezeplein - waar ik het in mijn vorige blogje over had, zo leuk vind, komt vooral door dit plaatje. Er staan allemaal dingen op waar ik van hou. Die rij kleine huisjes zijn net speelgoedhuisjes. De boom staat voor mijn liefde voor bomen en ander groen. En op de achtergrond kun je het torentje van de Broederenkerk zien dat ik vanuit mijn flat van de andere kant kan bekijken. 

de radio en het plein

Ik werd gisterochtend wakker van de radio. Als ik niet goed in slaap kan vallen helpt het om de radio zachtjes aan te hebben. Op mijn telefoon dan. Meestal ben ik dan binnen een mum van tijd vertrokken.

toch echt lente

Het is lente. Onmiskenbaar.

Mijn kamerplanten maken nieuwe blaadjes, ze voelen dat het lichter wordt.