kaal

Het houdt nog niet over, vind ik, de lente. 

Of dat nou komt omdat hier in het oosten de lente iets later is dan in het westen, geen idee. Maar dat prille jonge groen waar ik zo naar snak, is hier nog ver te zoeken.

ontspullen... eh...

Ik heb al een heleboel opgeruimd. En ik moet mijn schilderkamertje nodig onder handen nemen. Ik bracht al veel dingen naar een kringloopwinkeltje in de buurt. Maar ja. Ik kom er ook graag om te kijken.

in de herhaling: de man van deventer

Dit is mijn 500ste blogje, sinds ik in augustus 2017 hier begon. 
En het leek me leuk een paar blogjes van het begin weer naar voren te halen.

Dit is een verhaal waar ik nog steeds aan denk iedere keer als ik langs deze plek loop. Ik schreef het 7 oktober 2017.

Een muurreclame met een verhaal

hebbes!

Ik had hem (of haar?) al een paar keer gezien op mijn balkon. Hij eet van de restanten van de vogelvoertaart in het hoekje. Maar als ik een foto wil maken is hij gevlogen.

sneeuw, zon en weer terug naar grijs

En toen sneeuwde het. En werd het klokkentorentje van de Broederenkerk steeds witter. De parkeerplaats ook, maar dat is geen mooie foto. 

En de dag daarna scheen de zon en zag de wereld er ineens heel anders uit. Het

winkel­dochters

Kent iemand dat woord nog? Het zijn de artikelen in een winkel die overblijven en maar niet verkocht worden. Zo is het ook met mijn foto's. Sommige passen niet in een verhaal en blijven liggen. En dan worden het 'fotodochters' of 'blogdochters'? Anyhow, hier zijn er een paar.

net niet

Gisteren ging ik een klein wandelingetje doen naar de Kloostertuin. Even een frisse neus halen en om de vorderingen van het voorjaar te zien. Maar het hek van de Kloostertuin was op slot. Op een bord staat: geopend van 8 tot 18 uur. Maar iemand moet dat hek openen en sluiten. En die persoon was om 11 uur nog niet wakker. 

opruimvirus

In de blogwereld heerst weer een opruimvirus, lees ik. Nu heb ik al zo veel opruimrondes gedaan, dat ik op dit moment niet zou weten wat ik nog weg zou kunnen doen. Mijn ondergoed zit à la Marie Kondo in een mandje, ik bracht al vele ladingen spul naar de kringloop, maar mijn huis weigert er minimalistisch uit te zien. Ik leg me er deze ronde maar bij neer.

badend in de zon

Weertje, hè. Het had wel een beetje gevroren vannacht. En het was best koud nog vanmorgen, maar wat maakt dat zonnetje een verschil met het grijs van vorige week. 

Dat werd wandelen. En ik knipte hier en daar een foto. 

een lesje in zelfliefde

Ik had beloofd nog een berichtje te schrijven over wat mij wél helpt, sinds ik stopte met de post covid revalidatie bij een ergo- en een fysiotherapeute die niet hielp. En daar zat ik flink mee te worstelen.

als dat geen lente is...

Een jaar geleden stond er een bak met bollen te pronken in mijn woonkamer. Kijk maar hier. Toen ze uitgebloeid waren, liet ik het groen afsterven, droogde de bollen en bewaarde ze in een papieren zak in de berging. En ik plantte ze in potten in het najaar. Kijk maar hier.

En hey presto... instant voorjaar op mijn balkon!

gezichts­bedrog

Dit is een hele rare foto.

Het is een rand van stenen rondom de Lebuinuskerk. En ik hou ervan zulk soort details te fotograferen.

Maar er is iets mee. Zie jij het ook?

Het duurt soms even voordat ik de stenen als 'bol' kan zien, ik zie ze eerst 'hol'.

tulpen voor valentijn

De foto was nogal donker. Dus ik besloot met een online fotoprogramma de foto wat lichter te maken. Maar je kunt nog veel meer met dat soort programma's. 

de duvel is oud

Eind januari was het 6 maanden geleden dat ik corona had. Met het verstrijken van die termijn is de mogelijkheid voor post covid revalidatie vervallen. Daarvoor heb je wel een verwijzing van de huisarts nodig, maar dan heb je recht op langdurige fysiotherapie, ergotherapie, een diëtiste en/of logopedie. Al naar gelang je post covid klachten uiteraard.

aarden

Om goed te 'aarden' moest ik eens een meditatieoefening doen waarbij ik me moest voorstellen dat er vanuit mijn voeten wortels groeiden diep de aarde in. Onmiddellijk speelde mijn verbeelding mij parten en zag ik die wortels door

wat een weelde!

Dit zag ik maandag uit mijn keukenraam voordat de verwarmingsmensen kwamen. Ochtendgloren. 's Winters kan ik door de boom heen het klokkentorentje van de Broederenkerk zien. En 's zomers is die boom mijn

brr, plof en pff...

Brr, want ik zit weer in de kou. 

Niet echt, want ik heb een ventilatorkacheltje. Maar de cv-ketel is wéér kapot. Al een paar keer is de goede man geweest. De verwarmingsmonteur, die ik inmiddels al aardig begin te kennen. Zijn koffie stond dinsdag al klaar. 

tien jaar deventer

Facebook herinnerde mij er al aan, dat ik een week eerder het huurcontract tekende, maar officieel ben ik vanaf 1 februari 2013 ingezetene van Deventer. En het duurde weer twee à drie weken voordat ik helemaal over was. 

stiekeme eters

Ik kreeg voor Sinterkerst zo'n 'vogelvoertaart' cadeau. Ik zette hem op het randje van mijn balkon, zodat vogels er makkelijk bij kunnen en bij onraad meteen weer weg kunnen. Erboven hangt de drukbezochte voedercontainer voor de meesjes.

fake it till you make it

Ik kwam deze uitdrukking laatst tegen in een ander verband. Hij bleef in mijn hoofd hangen. Ik vond hem ineens heel goed bij de maand  januari passen. Het wordt weer niet meer zo vroeg donker en de dagen worden langer. Je voelt het. Maar we zijn er nog niet. De winterblues is er nog. Bij mij tenminste wel. En hoewel ik het liefst gewoon in winterslaap blijf, grijp ik mezelf toch bij de lurven en doe dingen. Alsof de lente er al is.

sale

Overal uitverkoop in januari. Het leverde een kleine fotoserie op. Het bovenste beeld trof me door de vele weerspiegelngen. 

Ik kocht twee vesten. Heb jij een koopje gescoord?

zomaar dingen onderweg

Van en naar de IJssel in het zonnetje afgelopen zondag kiekte ik nog veel meer. 

Een gezellige pot viooltjes bij een voordeur. En een bloeiende struik aan een gevel, maar wat is het?

even kijken hoe hoog de ijssel staat

Het was droog vanmorgen, hoera! Niet getreuzeld, wandelen! En met de regen van de laatste tijd en de berichten over wateroverlast, moest ik natuurlijk eerst naar de IJssel. De waterstand checken.

vrijdag de 13de

Ik begin maar met een vrolijke foto. In de bloemenwinkel is de voorraad hyacinthenvaasjes weer aangevuld. Als je goed kijkt zie je ze staan. En overal worden dingen die aan kerst herinneren opgeruimd. Het uitgebeelde kerstverhaal in de kerk wordt afgebroken. En de kerstbomen naar buiten gesjouwd.

... daar bij die molen ... ♫♪

In het zorgcomplex waar ik vorige week mijn laatste gesprek bij de ergotherapie had, werd gezongen. De plek waar ik moest zijn, kijkt via een vide uit op de gezelschapsruimte van de afdeling dementie. En het ziet er daar altijd heel

drie koningen

In Deventer bevindt zich een Russisch Orthodoxe Kerk. Ik ben er wel eens binnen geweest jaren geleden, en de ikonenwand is prachtig, herinner ik me nog. Die iconostase, zoals zo'n wand heet, is hier te zien op een foto. In het begin van de oorlog in Oekraïne maakte ik deze foto's.

de krokussen komen op

Echt waar!

In de herfst had ik twee potten met overgehouden bollen geplant. En van de blauwe druifjes was er al groen boven de grond te zien. In die pot komen nu ook de krokussen bovengronds. Een beter begin van het nieuwe jaar kan ik me niet voorstellen.