koorddansen - terug kijken en een beetje vooruit

Het allerleukste van dit jaar was natuurlijk dat ik oma werd. Er is niets wat daarmee te vergelijken is, een geweldig en overweldigend gevoel. Ik ben een oma op afstand. Het is wat het is. 

Terugkijkend op het afgelopen jaar, komt het woord  

koorddansen 

in me op. Want dat is wat ik heb gedaan: balanceren tussen doen-wat-ik-wil en doen-wat-ik-kan. En wat ik kan is minder dan wat ik wil. 

ramenroute

Er is meer te doen in Deventer dan turen naar hoe de IJssel stijgt. Dus als je zin hebt om deze kerstvakantie een keer naar Deventer te komen, dan is het misschien leuk om de kunstwerken op diverse etalageramen te bewonderen. Ik zag de afgelopen tijd hoe ze werden gemaakt en fotografeerde er een paar. Er zijn er wel vijftig.

zandzakken

Moest toch nog even gaan kijken. Had die zandzakken helemaal gemist gisteren. De kans zit erin dat ik morgen weer moet gaan kijken...

Meer info hier.

reportage

Als op tv en radio reportages over het hoge water worden uitgezonden, dan wordt het hoog tijd dat ik zelf ga kijken. En dat deed ik vanmorgen. Ik was net te laat om de zonsopgang en de volle maan te zien. Maar ik was niet de enige die foto's kwam maken. En door dit uitzonderlijke natuurfenomeen raak je ook makkelijk in gesprek met andere mensen. Die vertellen over jaren her dat de kade onderliep. 

fijne kerstdagen allemaal!

Ik wens alle lieve blogvrienden 

- anoniem of bekend -

- meelezers of reageerders -

- of ik je ken in levende lijve of alleen digitaal -

hele fijne kerstdagen!

kerst­versieringen

Dit is mijn kerstuitstalling van dit jaar. Ik heb op mijn kastje naast de tv een plekje waar ik iets kan neerzetten. Door het jaar heen staan daar wisselende dingen: een schilderij, een vaas bloemen of een of ander ornamentje.

gekke poezen

Vooropgesteld, ik ben niet dol op poezen, ben er allergisch voor. Ik ben meer een hondenmens. Maar het zijn wel gekke beesten, die poezen. Ik fotografeerde in de loop der jaren een serie gekke poezen.

druk deventer

Het water in de IJssel staat nog steeds hoog. De benedenkade staat onder water. De trapjes staan met hun voeten in het water.

kerstkaarten leed

Ik kwam niet aan schilderen toe. Niet erg, dat komt wel weer, als de rust er is. Maar kerstkaarten schilderen schiet er ook bij in. Met al mijn opruimen van de laatste tijd - oude fotoalbums digitaliseren en dingen naar de kringloop brengen - had ik het druk. En praat me niet van beperkte energie. En toen begaf mijn computer het ook nog - ik heb gelukkig een mooie nieuwe - maar ik heb nog steeds moeite om dingen terug te vinden en wegwijs te raken.

piep

Maandag was kleindochter hier. Vier maanden nu. Al weer een heel stuk gegroeid maar ook nog zo piep. Ze kan heel hard huilen, maar ook heel erg lief lachen. En dan windt ze iedereen om haar vingers. De foto's en filmpjes die ik regelmatig toegestuurd krijg, zijn zo lief. 

Ik kreeg een zelfbouwpakket om de vogeltjes op mijn balkon te voeren. Piep op een andere manier.

het stond in de sterren

Zaterdagochtend om ongeveer half 8 zag ik het al. De Maan en de planeet Venus stonden vlak bij elkaar aan de hemel. En allebei zo mooi zichtbaar, daar boven het silhouet van de kerk. In de astrologie is een samenstand van deze twee hemellichamen een voorbode van vriendelijke dingen.

pompoen-gember chutney - rvdm

Recept van de maand december. 

Kijk op het blog van Elizabeth wie nog meer meedoet. 

witte kerst

  

De Sint is weer naar huis, dus nu mag ik mijn kerstboom wel laten zien.

de verlichte route

Het gaat steeds een stukje beter met mijn energie en de spierpijn. Heel langzaam, maar ik zie wel vooruitgang. Dat komt vooral omdat ik mijn energie beter leer verdelen. Niet zozeer over de dag, want dat gaat wel goed, maar verdeeld over een week.

opruimen - wat mag blijven

Misschien herinner je je nog deze enveloppe vol met fotootjes. Van mijn moeder heb ik stapels fotoalbums van vroeger. Maar dit is ongeveer alles wat ik van mijn vader heb. Losse fotootjes van verre buitenlanden waar hij ooit werkte.

zomaar gezien

Dit is nieuw. Ik zag het ineens, vers gestencild. Het refereert aan de campagne tegen geweld tegen vrouwen en meisjes van Orange The World. Ik zag het zomaar op een wandeling. En belangrijk genoeg om erover te bloggen.

deventer aan zee

Ik overdrijf natuurlijk met de titel van dit blogje. Maar de hoge waterstand in het IJsselgebied heeft wel degelijk met klimaatverandering te maken door de overvloedige regenval van de laatste tijd.

feest worteltjes

Ze kwamen voorbij in mijn supermarkt app. Weer eens wat anders dan mijn gebruikelijke zak geschrapte wortels. Het schijnt dat worteltjes vroeger allerlei kleuren hadden: paars, wit of oranje. En dat we om politieke redenen de voorkeur zijn gaan geven aan de oranje versie. Maar dat is een mythe, lees ik. De oranje bevatten meer beta-caroteen, de voorloper van vitamine A. Hoe dan ook, ik vind ze enig, deze regenboog worteltjes.

Ik heb ze wel eens geschilderd van een reclamefolder. Maar nu ga ik ze in het echt eten.

de blaadjes zat

Dit hangt er nog aan de boom waar mijn balkon op uitkijkt. En dit ligt eronder. De gemeentelijke bladblazers zijn nog niet geweest. 

kerst in voor­bereiding

Sinterklaas komt in Deventer traditioneel pas op de eerste zaterdag voor 5 december aan. Maar in de binnenstad waren vorige week al overal voorbereidingen voor kerst bezig. In oktober lagen er al kerstartikelen in de winkels. Elk jaar vroeger lijkt het. 

over nieuwe pc, toetsenbord en komma's

Sinds een week heb ik nu mijn nieuwe computer. Hij is piepklein. Heel wat anders dan het grote logge ding dat ik hiervoor had. Maar hij kan alles. Meer dan mijn oude. Dus hoera!

Maar dan moet je wennen. En dingen naar je eigen wens instellen. En daar gaat uren werk in zitten. Waar staat alles?

ginkgo

Op het Lamme van Dieseplein staat naast de ruïnes van het klooster van de Zusters van het Gemene Leven een enorme

  ginkgo biloba  

Oftewel een Japanse notenboom. De foto is van maandag in de regen. En zoals je ziet begint hij nu pas een beetje te vergelen.

eerste klas

Het was al weer een half jaar geleden dat ik met de trein ging. En dat was toen niet zo'n succes: het was druk in de trein en ik liep toen moeilijker dan nu. Maar met de corona-prik van een week geleden in mijn lijf durfde ik het zaterdag wel aan.  

pompoen­soep - rvdm

Dit is mijn recept van de maand november. Zie voor recepten van anderen op het blog van Elisabeth.

Er zijn vele recepten voor pompoensoep. Dit is de mijne. Mijn 'geheim' is dat ik ook de schil gebruik.

Het recept stond eerder op mijn blog, in een beknoptere versie.

focus op kleur

Van en naar de priklocatie zaterdag nam ik de route door het Rijsterborcherpark waar ik de laatste tijd al vaker fotografeerde. Ik focuste op kleur. Rood en groen zijn mijn lievelingskleuren. Ik ben over het algemeen niet zo van de tertiaire herfstkleuren. Maar met ook nog een vleugje paars erbij kwam ik volledig aan mijn trekken.

prik

Waar sta ik nu met de post covid? 

Nou, die is er nog steeds, ruim een jaar later. Ik had corona eind juli vorig jaar. De klachten die bleven zijn vooral: vermoeidheid en spierpijn. De fysio waar ik deze zomer was heeft niet-covid-gerelateerde pijn in mijn bekken/heup verholpen, waardoor lopen steeds beter gaat. Maar

een reddende engel

Dankzij een reddende engel kan ik weer vanaf mijn computer bloggen. Hij kreeg het oude beestje weer aan de praat, en zet ondertussen een nieuwe in elkaar, geheel op mijn wensen afgestemd en voor een schappelijke prijs. Wat een opluchting! Zulke mensen zijn goud waard.

Ik ging met een opgelucht hart naar de IJssel wandelen. En zag dat de bomen ineens al flink kaal worden. Wandel maar weer meer. 

bloggen vanaf mijn telefoon

Ik zit even zonder pc. Maar met mijn telefoon gaat het ook. Wel priegelen. Dus het zal wat rustiger zijn op mijn blog. 

vallende blaadjes

De blaadjes vallen nog niet massaal. Maar hier en daar ligt toch wel wat. En ik dacht: ik maak er een collage van. De bomen zitten nog erg vol in blad, valt me op.

lage zon

Ik was al vroeg op pad vanmorgen, nog voor 8 uur. Af en toe zie je niks tegen de laagstaande zon in. Maar hij scheen en dat moeten we de rest van de week maar weer afwachten. De zon maakt mooie plaatjes in het park. Waar de bomen langzaam verkleuren.

simpele scones - rvdm

Recept van de maand. Bedacht door Elizabeth.

Elke keer als ik met mijn zoon in Engeland was aten we scones. Heel veel scones. Met jam en clotted cream. Ik speurde in Engeland boekhandels af naar een kookboek met het recept. Maar ik vond niks - dit was pre-internet.

bijgeloof

Gisteren haalde ik de griepprik. En omdat ik drie kwartier moest wachten op de bus terug, ben ik alvast een stuk naar volgende haltes gaan lopen. Meteen een goede training. Onderweg plukte ik paarse besjes van een struik. En ik raapte op wat ik dacht dat een muntstuk was. Maar het was geen muntje, het was een hangertje. Follow your heart. Staat erop. Dat vind ik dan een boodschap van het universum.

de lachende boeddha

Ik ben druk met van alles. En opruimen is een doorlopend gebeuren. Ik dacht dat het leuk was om wat dingen te laten zien die mogen blijven. Dit is er één van. 

Kijk daar zit hij. Het 'boeddha' beeldje afkomstig uit mijn famlie. Normaal staat hij in de boekenkast maar voor de foto staat hij even op een lichtere plek.

werkzaamheden

Overal in de binnenstad vinden wel werkzaamheden plaats. Die probeer ik meestal uit beeld te houden, maar deze keer nu eens niet.

de boel de boel laten...

...en gaan wandelen. Dat deed ik gisteren. En ik ging richting de IJssel. Jammer van het grijze weer. Maar ook dan is het water rustgevend. Ik zat even op een bankje. En keek hoe deze roeiers zich in het zweet werkten. Ik was op zoek naar zen.

natuur, plannen, bakken, roots en nog zo wat

Ik moet nodig weer even een opruimblogje maken van foto's die niet direct bij een verhaal pasten. Zoals die foto hierboven. Hoe een stokroos kans ziet op zo'n godvergeten plaats te bloeien. Hoopvol vind ik dat. De natuur overleeft ons wel. Zoiets.

schaduw en spiegeling

Soms zie je ineens dingen die je treffen en waar je een foto van moet maken. Vooral licht en schaduw maken mooie plaatjes, waarvan ik er vandaag een paar laat zien.

herfst is oranje

Het gaat hard. Ineens allemaal herfstige dingen. Ik raapte al kastanjes. En ik zag ook al winterviolen te koop, maar nog niet gekocht. Ik kocht kalebassen.

En ik hou ervan om ze in een soort van stilleven te groeperen. Binnen en buiten.

een soort tapijt

Een paar dagen geleden liep ik langs de zijkant van de bieb hier in Deventer. En ik zag twee mensen foto's maken van de natuurstenen tegels voor de ingang, die je hier door de fietsen bijna niet kunt zien. Nu had ik een tijdje geleden opgemerkt dat daar gaten werden geboord, en had toen aan reparatiewerkzaamheden gedacht. 

groen balkontuintje dit jaar

Mijn balkontuintje was dit jaar wat sobertjes. Klik op de foto om groter te zien.

Ik had geen uitbundig bloeiende eenjarigen. De reden was dat ik niet te veel met aarde en potten wilde sjouwen om mijn spieren te ontzien. Ik richtte me alleen op vaste planten. Veel blad in allerlei vormen en groentinten. 

open monumentendag

Ik liet gisteren al iets zien dat ik in het kader van Open Monumentendag bekeek. Maar dit was mijn hoofddoel.

Ik was al vaker langs dit gebouw in de Kleine Overstraat gelopen, en had er nooit iets bijzonders in gezien. Behalve misschien die brievenbus in de gevel. Het stond op de lijst voor Open Monumentendag en het was mijn keus dit jaar om nader te bekijken. 

herfstig en monumentendag

Er zijn mensen die er niet aan willen. Maar er hangt toch echt al een beetje herfst in de lucht. Ik was op zaterdagochtend op pad voor Open Monumentendag en het was heiïg maar ook warm. Vreemd weer. De doorkijk naar de IJssel vanaf het Grote Kerkhof was versluierd door mist. 

gado gado - recept van mijn moeder

Super simpel. Super lekker.

Ik maakte het pas weer eens na een hele lange tijd.

Gado gado is een heel eenvoudig te maken Indisch gerecht. 

Ik doe het zoals mijn moeder het maakte: koude groenten met warme pindasaus. En rijst erbij.

senioren momentjes

'Senior moments' heet het in het Engels. Ze bedoelen dat je niet op een woord kan komen, of dat je niet meer weet waar je je bril hebt neergelegd. Bij mij is het vaak: waar heb ik mijn kop koffie gelaten? Vaak vind ik die dan terug in de...

kastanje­bomen wandeling

Met het gevoel dat er al stiekem een beetje herfst in de lucht zit, ging ik vanmorgen speciaal voor de kastanjebomen naar de Brink. En ze zaten nog vol in blad, want tja, het is nog niet echt herfst. Ik noem het maar nazomer, want er komen weer een paar warme dagen aan.

tekenen van de tijd

We hebben ineens een laadpaal in de straat. Het is geen mooie foto, ik fotografeer liever mooie stadsplaatjes. Maar het is wel een teken van deze tijd. En ook groen!

nazomer in de kloostertuin

Er bloeiden hier en daar nog wat hortensia's in de Kloostertuin. Maar eigenlijk voerden groentinten de boventoon. Het blijft toch bijzonder, zo'n verborgen stukje groen in de binnenstad. Waar ik al vaak over heb geblogd, omdat ik er zo graag kom. Het is er altijd stil, op het geluid van de vogels na. Een stuk stadsnatuur, waar ik mijn groene hart kan ophalen. En dat is nog een ding om dankbaar voor te zijn. Zie vorig blogje.