iedere foto een eigen verhaal

Deventer boekenstad

Ik doe weer een opruimblogje. Foto's die ieder hun eigen verhaal vertellen. Nou ja, verhaaltje. In ieder geval een verhaaltje dat tot mij sprak. En dus kiekwaardig werd bevonden. 

niet bang

Een tijdje geleden moest ik naar de tandarts. En ik kon corona niet meer als excuus gebruiken met vier vaccinaties aan boord. Mijn tandartspraktijk bevindt zich vijf hoog in een groot gebouw net aan de andere kant van het spoor. De

mis

Ik snapte het al niet, drie weken geleden. Van al die kastanjebomen op de Brink waar er maar één van in bloei stond. Ik dacht dat er iets mis was met die andere bomen. Maar ik had het mis. Kijk maar. Ze bloeien nu allemaal! Behalve

wand van wisteria

Eén keer per jaar is dit de mooiste plek van heel Deventer. Als de blauwe regen bloeit. De rest van het jaar is het een - weliswaar mooi begroeide - stalen reuzen-pergola die een parkeerplaats aan het oog onttrekt. Hij behoort bij de

gevelgroen

Klop klop klop, hoorde ik, toen ik deze grote potten tulpen fotografeerde. Het was de eigenaresse van de potten die op het raam tikte. Ik schrok. Ik was bang dat ze het vervelend vond dat ik een foto nam. Privacy en zo. Maar nee, ze stak

nieuw met oud versmolten

Het deel van de binnenstad waar ik het meest doorheen wandel is het Noordenbergkwartier. En ik kwam erachter dat er een hoop over te vertellen valt.

Dat wist ik negen jaar geleden nog allemaal niet, toen ik hier kwam wonen. Ik

stil

Te veel dit jaar. 

Dacht ik eerdere jaren op deze datum aan voorbije oorlogen van mijn ouders, dit jaar denk ik aan de doden van nu. En aan de wereld die ik niet meer begrijp.

zon­overgoten groen

Ook mooi. Een veldje met madeliefjes en paardenbloemen. 

Ja, de Kloostertuin is mooi, zie vorig berichtje. Maar dit ook.

mijn privé oase

Voordat we al weer verder in het seizoen zijn en mijn foto's hopeloos achter lopen, eerst een berichtje over mijn bezoek aan de Kloostertuin gisteren. Helleborussen maken plaats voor tulpen. De borders worden steeds

seringen en stappen

Eigenlijk heb ik in de stad altijd de indruk dat ik heel veel mis aan tuinmoois, omdat dat vanaf de straatkant niet zichtbaar is. De tuinen zitten aan de achterkant. Ik doe het dan maar met geveltuintjes. Ook leuk. 

groen aan de ijssel

Mijn archief loopt weer over met foto's van de laatste tijd. Ik ga ze de komende week op mijn blog zetten. Kan ik er meteen wat meer over vertellen. 

Ik begin met deze foto's. Ook bij de IJssel kleurt het groen. Begin april maakte ik

kastanje­bomen op het plein

Gisteren liep ik een reuzerondje dat min of meer eindigde op de Brink, waar op vrijdag en zaterdag altijd markt wordt gehouden. Ik kwam niet speciaal voor de markt. Hoewel ik altijd graag langs mijn favoriete bloemenstal ga. Ik was niet van