door weer en wind

Wel of niet? Wel dus. Ondanks de regen.

Hoofd diep in de capuchon, geen paraplu. Anderen wel.

Even kijken of er al sneeuwklokjes zijn in de Kloostertuin. Ja, ze zijn er weer. Minder uitbundig dan voorgaande jaren maar toch.

Bij de pont kwam ik Yo tegen, waar ik wel eens koffie drink. 

Ze mag weer open, maar is dat pas om 11 uur. Dan zit ik al weer bij de kachel thuis. En bovendien... wil ik wel weer de horeca in? Het mag, maar ik voel me helemaal niet veilig. Ik snap de berichten erover in het nieuws ook niet meer. Het lijkt wel of je alleen maar gehoord wordt als je heel hard schreeuwt.

Naar huis dan maar. Via een natte LB.

Fijne dag!

vergeeld

Er viel nog iets uit de kast bij het afstoffen laatst. 

Dit is een boekje over de Vrijmetselarij vol met mooie spreuken. Ik ga daar vast nog eens meer over vertellen.....

staat je profiel wel op openbaar?

Soms krijg je een reactie van iemand die je niet kent, en wil je meer over die persoon weten. Heeft die persoon ook een blog en zo ja, waar? Maar als je op hun naam klikt krijg je dit..... niks. Er waren al 1700 mensen voor mij die dat ook wilden weten, maar nul op het rekest kregen.

Ik dacht: ik wijd er een blogje aan. 

De oplossing is simpel.....

een verdwenen berichtje

klik om te vergroten

Ik zag pas vorige week dat er een berichtje in mijn messengerbox zat. Het dateerde al van een jaar geleden, maar was nooit met een melding zichtbaar geworden. Het had al die tijd in de krochten van het internet verborgen gezeten. Vraag me niet hoe.....

binnenshuis en buitenshuis

Een fototoestel uit vroeger tijden, gefotografeerd met een moderne camera. 

Zomaar weer wat foto's, hap snap gemaakt als ik een rondje wandel. Elke dag even buitenshuis.....

nijlpaard

Ik vond een nijlpaard. Hij lag zomaar op straat. En ik ben nooit te beroerd om iets van de straat op te pakken. Ik laat bijvoorbeeld een stuivertje ook niet liggen.....

als je het ze niet meer kunt vragen

Dit is mijn opa. Hij was architect. Geboren in Nederlands-Indië. Maar eigenlijk weet ik bijna niets van hem en zijn familie af. 

Ik zit ineens weer helemaal in de familieverhalen.....

even zwaaien

Even geen historische raadsels, maar een tam wandelingetje naar de IJssel afgelopen zondag. Er zit een soort Zen in steeds dezelfde plek opzoeken. Elke dag hetzelfde maar toch iedere keer weer anders. En zo'n rivier die altijd stroomt. Hoe dan ook.....

toch wel, dus...

Ok, ik ging nog een keer terug naar de straat die Het Klooster heet. Op zoek naar de bouwsporen van die vermaledijde gotische ramen. Ik kon ze toch echt niet vinden vorige keer.

Maar een mailtje van bloglezeres Josephine bracht opheldering. Ze zijn er wel. Toch wel, dus. Maar niet zo makkelijk te vinden. Ik snap nu ook waarom ik ze niet vond.....

nou, echt niet...

Ik ging op Nieuwjaarsdag nog eens terug naar de straat die het Klooster heet. Ik schreef er hier over. 

De straat is genoemd naar het vroegere Buyskensklooster waar allemaal restanten van terug te vinden zijn. Het pand op de foto hierboven met de rode luiken is het grootste stuk. Daarachter bevindt zich de Kloostertuin, waar ik al honderd keer over schreef. 

Op één van de sites die ik bezocht voor meer informatie stond dat er restanten van gotische ramen te vinden zijn. Nou, echt niet. Ik heb overal gekeken waar maar te kijken viel.....

licht

Het is al weer de tweede dag van januari 2022. En het voelt anders, bij jullie ook? Het is licht, de zwaarte van december is weg. 

Nu was ik nooit een liefhebber van de maand december.....

heen en weer

Nog een laatste opruimblogje. En mijn laatste blogje van dit jaar. Fijne jaarwisseling!

Het voetveer hoort absoluut bij Deventer. Ik vond het ook zo'n prachtig woord toen ik hier kwam wonen... voetveer. Nu we bijna de overgang maken naar het nieuwe jaar, is het pontje wel een aardige metafoor, leek mij. Heen dan, niet weer.....