algoritme

Ik ergerde me al een hele tijd aan fb. Ik had helemaal niet meer het gevoel dat ik op de hoogte bleef van voor mij interessante mensen en/of pagina's. Ik moest me door een grote hoeveelheid 'pulp' heenwerken, van reclames en allerlei 'leuke' filmpjes. En het was moeilijk om te vinden wat ik wél wilde zien. Een paar jaar geleden had ik al de bezem gehaald door een serie vage schildervrienden. En natuurlijk wil ik ook niet dat Met.a mijn gegevens gebruikt om AI te trainen. 

De druppel deze keer was dat ik terecht kwam in een hele akelige bubbel van roddels over een bepaald tv programma. Erger dan erg. Natuurlijk heb ik daar een keer op geklikt. En het algoritme zorgt er dan voor dat je meer van hetzelfde te zien krijgt. Ik werd er misselijk van. Wat een lelijkheid zat ik te kijken. Lelijk, en ongetwijfeld allemaal onwaar.

En hoe groot is de verleiding om nog meer aan te klikken. Als je je leven voor een deel van de dag op de bank doorbrengt is even op je telefoon kijken een grote valkuil. Want wat kijk ik dan? Fb staat inmiddels niet meer op mijn telefoon. En ik mis het niet. 

Ik heb ontdekt dat je messenger kunt blijven gebruiken, door fb te deactiveren, dus niet volledig opheffen. Dat heb ik inmiddels gedaan. Zo kan ik toch nog contact onderhouden met sommige mensen. Maar ik sluit niet uit dat ik fb toch helemaal ophef. 

Met instagram heb ik minder moeite, omdat je daar linksbovenin 'volgend' kan aanklikken en dan alleen de content ziet van wie je volgt. Dat helpt enorm. Ik vond het een tijdje leuk om daar foto's te plaatsen. Maar de lol van social media gaat er steeds meer af. Afkicken in etappes.

Nu Whats.app nog.