de allerlaatste pot

Mijn balkontuintje doet het goed. Ik ben 's morgens meestal vroeg op en vind het heerlijk om in stilte tussen het groen te genieten van de ochtendzon. Nog voordat de flat wakker wordt. Even helemaal alleen op de wereld. 

En ja, je ziet het goed, toch een hosta. Laatst schreef ik nog dat de pot met het wilde bloemenzaad de laatste pot was. Ik had een onbespoten hosta gezien bij De Gieterij, de verpakkingsloze winkel bij mij om de hoek. Maar toen ik hem wou kopen, was Josephine me voor. Maar ze hebben ze weer, hosta's. En eentje was voor mij! Mijn aller aller laatste pot. De elfde.

Hij zit inmiddels al wat meer in het blad dan op de foto's.

Het duurzame wildebloemenzaad kwam binnen een paar dagen op. Je zag het bijna groeien, zo snel ging het. Inmiddels is het een wilde pruik groen, waarvan ik hoop dat het gaat bloeien. Wat voor bloemen het worden, is een verrassing.

De Oost-Indische kers doet het ook goed, maar ik zag gisteren ineens een paar clustertjes zwarte luis op één van de plantjes. Ik was erop verdacht, ze zijn erg gevoelig voor luis. Ze worden vaak in moestuinen geplaatst om de luizen weg te houden van de gewassen. Maar besproeien een beetje zeepsop met een klein scheutje spiritus doet wonderen.

Mijn stoel past er nog net bij. Het is lekker vol groen om me heen als ik daar zit. En dat is maar goed ook. Want mijn uitzicht is op dit moment niet erg interessant: containers van een bedrijf dat momenteel in mijn complex bezig is. Ik focus lekker op al mijn groen.