Dinsdag, op de dag dat de temperatuur ineens een herfstige dip maakte en het vooral in het oosten regende regende regende, ging ik naar Utrecht voor de eerste afspraak met de allergoloog in het UMC. Dat ging allemaal goed en met de intake nu achter de rug is het wachten op een oproep voor de plakproeven, waar helaas een wachtlijst voor is.
Maar wat een rare reis was dat.
Ik vertrok vanuit een regenachtig Deventer en kwam aan op overdekt Utrecht. En de rest van mijn reis is overdekt gebleven.
Ik stond volkomen gedesoriënteerd in de stationshal, en had geen idee welke kant ik op moest. Uitgang centrumzijde stond in mijn reisinformatie. Ik vroeg hulp aan de mannen in gele hesjes achter die paal daar rechts en ik klaagde: er staat nergens een bord! Grote hilariteit. Want overal staan borden, die blauwe natuurlijk. Maar ja, je bent gedesoriënteerd of niet. Alles lijkt op elkaar in die enorme hal.
Ik vond mijn weg naar de tram.
Helemaal nieuw voor mij: een tram naar Science Park. Dat was ooit de Uithof. En de sneltram ging vroeger naar Nieuwegein, meer niet. Maar ja, ik ben natuurlijk een fossiel die Hoog Catharijne nog gebouwd zag worden. En inmiddels is dat ook al weer onherkenbaar veranderd. Ik zag nog een stukje van het nieuwe plein met de ronde overkappingen. Van onderaf, want ik was intussen op niveau nul aanbeland.
Aangekomen bij het UMC, had ik het gevoel opnieuw in een soort Hoog Catharijne achtig doolhof terecht te zijn gekomen. Maar daar stonden gelukkig wegwijsdames in de centrale hal, die me de toiletten en het restaurant wezen.
Had wel een koek verdiend.
De terugweg was een eitje. Ik was nu geroutineerd.
En op station Utrecht terug, was mijn gang regelrecht naar dat grote nieuwe informatiebord. Kennelijk zag ik er nog steeds verdwaasd uit, want een aardige mevrouw die net haar trein op haar telefoon had opgezocht, hielp me mijn trein te vinden op dat bord. Nou, wat een aardige mensen overal!
In de trein terug ontdekte ik dat ik mijn medepassagiers in het plafond kon zien.
En daar was na 50 minuten de Deventer skyline weer. En de regen was gestopt.
Dat je daar gedesorienteerd staat begrijp ik helemaal. En dan moest je ook nog op tijd zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk kan me helemaal voorstellen dat je gedesoriënteerd was, gelukkig dat er overal aardige mensen waren!
BeantwoordenVerwijderenToch een hele onderneming. En wat je desoriëntatie betreft kunnen we elkaar een hand geven.
BeantwoordenVerwijderenIk had me voorgenomen een reisverslag te maken, maar had niet gedacht dat het zo surrealistisch zou worden.
BeantwoordenVerwijderenDat gevoel van desoriëntatie ervaar ik ook als ik in Utrecht op het station ben, zo groot en druk. Het is je allemaal gelukt en de volgende keer ben je een ervaren reiziger als je voor de plakproeven gaat
BeantwoordenVerwijderenGedesoriënteerd of niet, je foto's zijn mooi en leuk. Utrecht is zo veranderd als je er lang niet bent geweest..
BeantwoordenVerwijderenEr zijn veel behulpzame mensen. Je zou het bijna vergeten
BeantwoordenVerwijderenJa, als je vreemd bent in Utrecht lijkt het wel alsof je in een andere wereld terecht bent gekomen.
BeantwoordenVerwijderen