Pagina's

07 mei 2018

mei mijmeringen



Gisteren was ik onverwacht in Gorssel.
Ik moest opzoeken waar Gorssel lag, dacht wel dat het in Overijssel lag (* Gorssel ligt dus in Gelderland, kwam ik later achter). En ik kwam er tot mijn schaamte achter dat het slechts 12 minuten met de bus van Deventer vandaan is.

Ik las dat er nog plaats was bij een lezing over solaarhoroscopen van Tineke Boogaarts van Astrologisch Centrum Noordknoop. Ik kon nooit zoveel met de solaarhoroscoop, een horoscoop die de tendensen voor een jaar aangeeft. Het werd een leuke en leerzame middag, tussen gelijkgestemde mensen.

De bus reed door prachtige groene landerijen, boerenland afgewisseld met stukjes bos. Een lust voor het oog. Ik wou dat ik foto's had genomen vanuit de rijdende bus. Nu alleen een foto van de bloeiende berm bij de bushalte.

Van al dat groen word ik altijd emotioneel. Begrijp me goed, ik hou van de historische Deventer binnenstad, waar ik nu 5 jaar woon. Maar bij het zien van zo'n overdosis aan groen, krijg ik enorme heimwee naar mijn vorige woonplaats Zeist. Het is steeds een emotie die me als een mokerslag treft:

heimwee naar groen

De enige plek in mijn omgeving waar ik de natuur en de seizoenen kan ervaren, is de Kloostertuin. Het werd tijd daar weer even een kijkje te nemen op zo'n mooie voorjaarsdag als vandaag. De Kloostertuin is een oase in een steenwoestijn. In 2011 is de oude vervallen tuin gerestaureerd. Het is een unieke geheime plek in de binnenstad geworden. Ik kom er vaak en graag, om even tot rust te komen en mijn ogen te laven aan de planten en bloemen. Ik zie er vrijwel nooit iemand, jammer is dat. Zie hier foto's van de restauratie.







En vergeet mij niet:




Restauratie Kloostertuin Deventer
Astrologisch Centrum Noordknoop

2 opmerkingen:

  1. Wat fijn dat deze plek er is. Ik begrijp zo goed dat je geëmotioneerd wordt. En er tot rust komt. Ga er maar lekker vaak heen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig zo'n plek in de buurt als compensatie van het gemis van je eigen tuin. Herkenbaar voor mij, ik mis de mijne ook. Schrale troost om te bedenken: niet de lasten wel de lusten.

    BeantwoordenVerwijderen

Reacties... hartstikke welkom!