vroeg wakker, wandelen en spreuken in de stoep

Al tijden ben ik 's morgens heel vroeg wakker, meestal rond een uur of 6. En het lukt me niet om er nog een uurtje aan vast te plakken. Want ik hoef niks zo vroeg. Gelukkig is het steeds vroeger licht, en heb ik niet meer het gevoel dat ik midden in de nacht opsta. Het gevolg is wel dat ik 's avonds op de bank al in slaap val. P.auw en/of J.inek haal ik niet meer.

Bij mijn eerste kop koffie doe ik mijn rondje langs de blogs die ik lees. En ik keuter wat in huis. De meeste winkels in de stad gaan pas om 9 uur open. Maar ik liep al eens om 8 uur in de Dirk voor mijn boodschappen. En vanmorgen stond ik al om 8 uur bij de IJssel in de mist. Maar daarover een andere keer.

Dus wat ik 's morgens doe is wandelen. Heerlijk om het hoofd leeg te maken. Want er zaten weer muizennesten in. Lopen is zen, las ik laatst. Mijn routes worden steeds langer. En mijn gammele knie vaart er wel bij. Afkloppen. Ik wandel mijn onrust eruit.


Ook doe ik nieuwe ontdekkingen in de stad.
Vorig jaar kregen we nieuwe fietsenrekken. Ik had toen een 'aanvaring' met de mannen die de rekken plaatsten. En vorige week - met mijn capuchon ver over mijn hoofd getrokken tegen de regen en mijn blik op de grond gericht - zag ik ineens bij die fietsenrekken een spreuk in de stoep. En nog één, en nog één.......

Kijk maar:

Verlaat het nest, vlieg naar het licht.

Zes eeuwen zoete overlevering.

Je draagt de eeuwen met gratie als een spiegelbeeld van hoogtijdagen.

We verschillen om elkaar in balans te houden.

Het gaat best goed, dat moet gezegd.

Ik wist het niet eerder van die spreuken, maar ja........