de groente­fabriek

Zaterdag - ja tegenwoordig is bezorgen op zaterdag en zondag helemaal niet meer vreemd, ook ‘s avonds niet - kwam 'monsieur Albert' mijn boodschappen bezorgen. Waaronder een grote hoeveelheid verse groenten. Gisteren was het tijd om ze te verwerken. 

Ik blancheer ze, of kook ze kort. Allemaal in hetzelfde kookwater, bespaart ook weer in gasverbruik. De worteltjes kook ik wat langer dan de broccoli of de spruitjes. Ze staan af te koelen op het aanrecht, waarna ik ze in diepvrieszakjes invries. 

Het grootste werk is dan al gedaan, zodat ik elke avond kan kiezen uit verschillende groentecombinaties voor het avondeten. Ik bak dan wat vlees, kip, vis of een andere proteïne en gooi er een portie van die groenten bij in combinaties waar ik op dat moment zin in heb. De gewoonte is geleidelijk ontstaan omdat ik 's morgens meer energie heb dan 's avonds. 

In de loop der tijd ben ik aardappelen uit mijn dieet weg gaan laten. Ik vond het een bron van snelle koolhydraten en die probeer ik te vermijden.

Maar onlangs hoorde ik een podcast van wetenschapsprogramma Focus waar ik in bed wel eens naar luister. Power to the Pieper. Klik op de link voor meer info. Het gaat over een onderzoek van Paul de Vos UMCG. Hij heeft ontdekt dat het zetmeel in aardappelen, als je ze laat afkoelen en een nacht in de koelkast laat staan, verandert. Het wordt van snelle koolhydraten omgezet in een soort van kristallen, die veel moeilijker verteerbaar zijn. En dus veel beter voor je darmen en darmflora.

Het vermoeden bestaat dat dat ook geldt voor pasta en rijst. Maar dat is (nog) niet onderzocht. Ik vroeg me af of het ook geldt voor groenten. Want dan zou de manier waarop ik groenten verwerk en eet ook qua koolhydraten heel gezond zijn. 

Hoe dan ook, ik blancheerde ook nog wat prei. En het kookvocht bewaar ik als groentebouillon.