Maar nu over de olifanten. ‘Onies’ zegt mijn kleindochter. Ik heb ze nooit gespaard. Maar soms dachten mensen van wel en kreeg ik er een
paar bij. Deze vijf bleven bij het opruimen over. De drie Indiase olifanten kocht ik van mijn eerste salaris bij De Bijenkorf. In een tijd dat Indiase spullen, stoffen en sieraden 'hip' waren.
De twee witte olifantjes zijn van ivoor. Ze komen van mijn opa, de vader van mijn vader. Ze stonden op het dressoir.
Maar ivoor is natuurlijk verschrikkelijk. Olifanten werden en worden om hun slagtanden vermoord. Dat is verschrikkelijk verboden nu gelukkig, en ook de handel in ivoor is aan strenge regels gebonden. Maar als het antiek ivoor is (van voor 3 maart 1947) - zoals de olifantjes van mijn opa - dan mag het wel verhandeld worden, mits met een verklaring van een deskundige. Ze hadden het er laatst over bij Tussen Kunst en Kitsch.
De organisatie die zich inzet tegen handel in bedreigde planten- en diersoorten is CITES: Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora. Het is een internationaal verdrag dat inmiddels meer dan 50 jaar bestaat. Hier lees je er meer over.
Maar ik verkoop ze niet, deze olifantjes. Ze blijven in de familie.
En heb ik toch iets om over te bloggen.
Heb jij in de Bijenkorf gewerkt??? Ik ook!
BeantwoordenVerwijderenNee niet gewerkt. Ik werkte er tegenover en was in mijn pauzes vaak in de Bijenkorf te vinden.
VerwijderenIk werkte er maar drie maanden, tussen twee banen in.
VerwijderenIk hou erg van dit soort kleine binnenkijkers. Spullen met een verhaal, mooie spullen ook. Ik heb ook nog ergens een geërfd ivoren voorwerpje staan dat ik nooit weg zal doen.
BeantwoordenVerwijderenSpullen met een verhaal, ik heb er vaak over geblogd.
VerwijderenHet was ook een tijdsbeeld, ik meen dat zelfs prins Bernhard destijds nog op jacht ging in Afrika.
BeantwoordenVerwijderenJa, vreselijk, niet meer voor te stellen.
VerwijderenWat leuk dat je de familie van kamerolifant Aaf bij je thuis hebt staan!
BeantwoordenVerwijderenEn is dat Aaf die dit zegt?
VerwijderenHet zijn wel twee prachtige exemplaren. Trouwens wel herkenbaar waar zal ik eens over bloggen?
BeantwoordenVerwijderenKomkommertijd...
VerwijderenPrachtige olifantjes, alle drie, al vind ik de ivoren toch wel het mooist. Eenvoudig, met een verhaal, en 'van olifant' gemaakt. Ja, hoe gruwelijk de geschiedenis ook, het heeft historische waarde in meerdere opzichten. En verder vind ik olifanten gewoon prachtige, intelligente, gevoelige dieren. Blij dat we er tegenwoordig toch iets anders mee omgaan...
BeantwoordenVerwijderenIk snap niet dat ze ooit zulke prachtige dieren konden vermoorden.
VerwijderenJa erg hè.. hele olifanten neerschieten, om van het ivoor olifantjes te snijden.. wat bezielt de mens? Ik heb héél veel olifantjes, ook wat van die Indiase, maar ik dacht niet dat er iets van ivoor bij zit.. óf ik weet het niet, dat kan ook.. bepaalde kunststof lijkt er sterk op. Ik heb wél de olifant van m'n oma geërfd, die heb ik welens bij Kunst&Kitsch langs zien komen.. in de 'voorrondes' zeg maar.. niks waard maar voor mij wél. :-)
BeantwoordenVerwijderenIk wist dat jij ze spaart. Het is vooral sentimentele waarde, ook bij deze van mijn opa.
VerwijderenNiks om over te bloggen en dan komen die mooie olifantjes. Ik heb ook even gekeken bij het verhaal over je opa. Gisteren heb ik een deel van mijn boeken opgeschoond. Ik dacht niet dat ik dit zou kunnen. Maar toch, ik heb een stapeltje wat weg kan. Ik moet nog veel meer doornemen, hoor. Wat is dat een reis door de geschiedenis, he? Ik kwam ook van alles tegen van mijn opa en mijn vader. En van mezelf. Boeken die ik totaal vergeten ben. Heb ik dit boek?????? Meerdere malen gedacht.
BeantwoordenVerwijderenHeb jij maar niets om over te bloggen, dan komen de verhalen vanzelf. :-)
In al die spullen zitten verhalen, daarom bewaar ik ze. Wat goed dat je aan je boeken bent begonnen!
VerwijderenOnies, prachtig woord! Ik zou ze ook niet wegdoen, zeker niet die van je opa.
BeantwoordenVerwijderen