hoestend over de drempel

Ik zei het al, ik was verkouden, tussen kerst en oud en nieuw. Maar het werd hevig hoesten en koorts, dus ik begon mijn jaar met een antibiotica-kuur. Mijn oren zijn nog doof, en ik ben nog een beetje moe, maar ik ben aan de beterende hand.....

Zodra de klok 12 uur heeft geslagen - bij wijze van spreken dan - moeten bij mij de kerstspullen opgeruimd. Weg met die donkerte, we gaan nu naar het licht. En als lentekind wil ik in januari alvast een  voorproefje voorjaar  in huis.  Ik vulde - bij gebrek aan een passende schaal - een ovenschaal met blauwe druifjes, crocussen en ornithogalum. Allemaal nog puntjes groen boven de aarde, maar bij de blauwe druifjes zie je de bloem al zitten.

Heb ik  goede voornemens ? Niet speciaal. Ik ben al een tijdje aan het lijnen, en daar wil ik mee doorgaan. Het was allemaal frustratie-vet, opgelopen in de afgelopen jaren. En het was tijd om daar afstand van te doen.

Mijn woord voor het jaar was vorig jaar 'helderheid'. En inderdaad is er - na het loslaten van oud zeer - een hoop opgeklaard. Eén woord waar je je focus op legt een jaar lang, kan een groot verschil maken. Je wordt je er meer bewust van hoe een thema verweven kan zijn in je dagelijks leven.

Op één punt ontstond afgelopen herfst grote verwarring: waar hoor ik eigenlijk thuis? Ik schreef er eerder een blogje over: thuis voelen. Dat gevoel van thuis, van geworteld zijn op een plek, van waar hoor ik? en ook je thuis voelen bij jezelf ..... het zijn thema's die me al een tijdje bezig houden. Ik voel me al zo lang ontworteld, en de vraag is of dat met mijn woonplek te maken heeft, of met mezelf. Dus mijn woord voor het komende jaar wordt:

thuis

Ben benieuwd of jij ook een woord voor het jaar voor jezelf kunt vinden.
Alle goeds voor het nieuwe jaar gewenst!

P.S. De avondzon schijnt op mijn geliefde klokkentorentje, dat ik vanaf mijn balkon kan zien. Dat torentje voelt een beetje thuis. Mooi hè.