dingen die je toevallen

Heb je dat ook wel eens? Dat je ergens over loopt te piekeren, en dan ineens hoor je iets of lees je iets dat het antwoord op je vragen is. Songteksten hebben vaak die eigenschap. Loop je in een winkel en de 'muzak' speelt het lied dat je een stapje verder brengt.....

Enfin, op de terugweg van de fysiotherapeut - waar ik tegenwoordig ook lopend naar toe ga - kwam ik door een wijk van Deventer die ik nog nooit goed bekeken had. Ik vond het jammer dat ik mijn fototoestel niet bij me had, het waren leuke straatjes.

En in één van die straten stond een 'weggeefkast'. Niet die kast op de foto, dat is een andere die ik een paar jaar geleden fotografeerde. Maar in deze zag ik een nogal verfomfaaid boekje liggen. De titel riep naar mij:

Niets te verliezen en toch bang 

Een autobiografisch verhaal van Renate Rubinstein over haar emoties tijdens en na haar scheiding. Een boekje uit 1978, bestaande uit stukjes die eerder in Vrij Nederland stonden, aangevuld met latere toevoegingen. Wat schrijft ze scherp. Knap om je emoties zo te kunnen verwoorden.

Op pagina 19 las ik al meteen iets dat me opviel.... toeviel:

..... uit die overmaat van gevoel de woede nog het makkelijkst te hanteren was. Woede mobiliseert je, van verdriet smelt je, angst legt je lam. Een toost op de woede dus. Maar het is niet je enige gevoel en zeker niet je diepste (hoewel dat vaak verondersteld wordt), het is een reling om je aan vast te klampen.

Het kwam zo overeen met mijn gevoelens op dit moment. Een wirwar van emoties gaat met je op de loop bij verlies. Maakt niet uit of je je echtgenoot verliest of iets anders.

Nog zo'n mooie zin schreef ze:

Maar een deur kan slechts op één manier dicht en op vele manieren open.

Dan nog hieronder een foto van een tekening op een muur. Streep de dagen af tot de muur geen obstakel meer is. Dat is mijn eigen gedachte. :)