Pagina's

24 augustus 2019

the world is my oyster



Toen ik met dit blog Bubbels begon - en geen kip las wat ik schreef - had ik me voorgenomen dat mijn schrijfsels persoonlijk moesten zijn. Wat me bezighoudt, wat me raakt, wat ik voel. En dat leek me een goed uitgangspunt. Dit blog, in deze vorm althans, is nu twee jaar oud. Afgelopen donderdag op de kop af. Een goed moment om stil te staan bij waarover ik eigenlijk wil schrijven. Persoonlijk is leuk, maar hoe ver ga je daarin? Waarover ben ik open en waarover hou ik liever de deur gesloten?.....

Ik begon, eerst op een andere blogplek, met foto's die ik maakte terwijl ik Deventer leerde kennen als volslagen nieuweling. Ik liep door de binnenstad met een plattegrond op zak, voor het geval ik de weg naar huis niet meer kon vinden. Dat het een cultuurshock was, is nog zacht uitgedrukt. Van het Midden van het land, waar ik als Randstedeling al lang geworteld was, naar het Oosten. Ik schreef er eerder over. Van een rustig oud huisje, met een grote tuin, naar een gehorige flat in een drukke binnenstad.

Over de flat kan ik een roman schrijven. Het is hier de wereld in het klein. Vogels van velerlei pluimage. En uit alle windstreken. De eerste twee jaar heb ik me vaak afgevraagd: wat doe ik hier? Ik geloof dat ik daarin nu mijn draai wel gevonden heb. Ik heb het moeten leren, om me af te sluiten voor dingen die om me heen gebeurden. Niet alleen de geluiden maar vooral ook de emoties van anderen. Want daar kreeg ik meer van mee dan me lief was. Tragedies speelden zich om me heen af. Echt, het zou een dikke roman worden.

Ik zeg niet dat dit mijn 'forever home' is. Maar voorlopig zit ik hier goed. Ik ben gaan houden van de stad. En van de mensen die ik tegenkom. De uitdagingen van het wonen in deze flat, die heb ik ook leren waarderen. Ik heb er zo veel van geleerd. Bijvoorbeeld dat Afrikaanse muziek heel leuk is om naar te luisteren als je staat te koken. Saai is het niet. Binnenkort krijg ik een Syrische buurvrouw. Nieuwe Nederlanders.


Uit: Urban Dictionary


Ik heb het gevoel op een kruispunt te staan. Wat achter me ligt, was niet altijd leuk. En zeker niet gemakkelijk. Ik kwam er behoorlijk gemangeld uit. Maar dat ligt definitief achter me. Voor me ligt de hele wereld aan mijn voeten. The world is my oyster, zeggen de Engelsen.

Ik hou me elke dag een uurtje bezig met mijn zelfstudie astrologie. Ik noemde het al eerder. Geen onderwerp waar iedereen in geïnteresseerd is, dus dat hou ik een beetje voor mezelf. Maar ik vind het heerlijk om te doen en ga me er weer helemaal in thuis voelen. En het hoort zo bij mij, bij wie ik ben, en hoe ik in het leven sta. Het voelt goed om weer nieuwe dingen te leren en oude kennis op te poetsen! Schilderen staat wel even op een laag pitje, maar dat komt vanzelf weer. Hoort ook zo bij mij!

Wandelen doe ik ook weer 's morgens. Gisteren liep ik even de Kloostertuin binnen. Het is er nog steeds mooi, maar hier en daar is de zomer al op haar retour. Geniet even mee van de buddleia, net als de insecten. Blij!

Dus waarover ik het komende jaar zal bloggen..... geen idee. Hoe persoonlijk? Ook geen idee. Wat voor parels zullen er uit de oester komen?


23 opmerkingen:

  1. Gefeliciteerd Judy met de verjaardag van je blog. Ik geniet van je verhalen en de prachtige foto´s. Ook nu weer. Een Syrische buurvrouw. Lijkt mij hartstikke leuk. Mooi de beschrijving hoe je leerde houden van de stad en het gebouw waarin je woont. Misschien moet je inderdaad het boek eens schrijven ;-) Liefs van Geri

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel Geri! Ja, ben benieuwd naar de Syrische buurvrouw.
      Wat je normaal alleen in het nieuws ziet, maakte ik hier van nabij mee. Van eerwraak, omgekomen familieleden bij de aanslag op Zaveltem, een huisuitzetting, iemand die door een hoogwerker uit de flat 3 hoog gehaald moest worden en daarna de ambulance in.... en nog zo wat.
      Deventer heeft een grote Afrikaanse gemeenschap. Veel Afrikanen in mijn flat, met mooie feestjes.
      Eigenlijk een hele belevenis, en ik kijk er positief naar. Ook al was het even wennen.
      Fijne verjaardag, hè!

      Verwijderen
  2. Fijn dat je echt je plek gevonden hebt daar.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gefeliciteerd met je blog. Mooie reflectie en ga vooral zo door. Ik vind het fijn om bij je te lezen. Laat komen wat komt!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lekker laten komen zo het komt.. en er niet té veel ver nadenken.. dat zijn meestal de mooiste/leukste postjes.
    Áls je maar doorgaat.. vind het leuk lezen hier! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ben wel benieuwd naar je nieuwe buren. Deventer is een prachtige stad maar om er te wonen daar kan ik me geen voorstelling van maken. Die kloostertuin klinkt wel als iets fotogenieks.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dankjewel allemaal! Ik ga gewoon door hoor! :)
    Liesbeth, die Kloostertuin is mijn oase! Ik heb er al eerder over geschreven, kijk maar bij de labels. Het is een aantal jaar geleden van vervallen staat weer helemaal opgebouwd.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je voelt je dus echt op je plek hier .Ik lees nog maar kort mee dus weet nog weinig van je .En tja hoe persoonlijk ben je op blog .Ik begon ooit op Windows Live Spaces in Augustus 2007 iets wat vreemd genoeg weinig mensen kennen [ergens in 2010 werd dat helaas gestopt ]Ik had al snel een leuke vrienden lijst met heel fijne begripvolle mensen waardoor ik heel open geweest ben .Door mijn openheid kreeg ik veel persoonlijke berichten van vrouwen die ook erg veel hadden meegemaakt maar er nooit over durfden te schrijven en mijn verhalen hun troost gaf .Er is een heel lieve internet vriendin over gebleven waar ik veel contact mee heb en we steunen elkaar maar zonder elkaar persoonlijk ontmoet te hebben want dat doen we niet .Nu op blogger ben ik best open maar tot op zekere hoogte .Ik kom binnenkort wat meer lezen op je blog
    Lieve groet Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Elisabeth! Ik vind het dapper om erg persoonlijk te schrijven. Dat zou ik soms wel meer willen, maar ben ook terughoudend. Ik probeer het altijd positief te houden. Dat houdt vaak in dat ik pas ergens over schrijf als ik eruit ben, of als het opgelost is.

      Ik woon nu ruim 6 jaar in Deventer. Ik kon hier een flat krijgen, na een langdurig conflict met mijn woningbouwvereniging in Zeist, waar ik heel lang gewoond heb. Het was daar gewoon een doodlopende weg, hoewel ik er nog vrienden heb en regelmatig terugga. Vandaar dat mijn verhuizing zo'n cultuurshock was. Zomaar een geheel nieuwe start viel in het begin niet mee. Maar blij dat ik het gedaan heb.

      Fijn dat je lieve vrienden hebt ontmoet in blogland. Ik lees ook graag bij jou, en vind het fijn dat het de goede kant op gaat met jou.
      Liefs, Judy

      Verwijderen
  8. Ik vind het fijn om bij je te lezen. En het is altijd afwachten wat er op je pad komt en daardoor dus ook afwachten waar je over gaat schrijven. En waar je over wilt schrijven

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel Bertie! Ja, we zullen zien wat het wordt. ;)

      Verwijderen
  9. Ik lees je graag Judy, gewoon doorgaan hoor!
    Leuke foto´s ook, daar geniet ik van. Door je schrijven weet ik ook waar je woont, ook een familielid van mij woont daar. Mensen uit andere culturen vind ik prima, zolang je er geen overlast van ervaart! In de binnenstad wonen heeft ook zo zijn voordelen, vooral als het een mooie binnenstad betreft en dan kom je in Deventer goed aan je trekken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Wietske! Ja, de verhalen hebben mijn woonplek een beetje verraden. Ik heb in het begin wel overlast ervaren, maar nu niet meer. En de binnenstad is fantastisch!

      Verwijderen
  10. Wat spannend , die verhuizing van je. Fijn dat je je daar nu thuisvoelt. Ik kwam af en toe in Deventer als er de quilttentoonstelling was. Leuke stad.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Een mooie terugblik Judy, en het leest alsof je veel moois hebt gevonden in je nieuwe woonplaats en woonplek tussen de moeilijke dingen door.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Het lijkt me dat je zoveel mensenkennis opdoet in je flat. Misschien ook een korte cursus psychologie naast je astrologie?(grapje)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Mooi zo'n jubileum, je blog is echt van jou en toch heb je niets te vertellen over wie er langs/aan komt. Dat geldt ook voor je woonsituatie. En dat maakt het bijzonder en interessant (en niet altijd even gemakkelijk).
    Ik lees je graag Judy, X

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik had al lang door door de manier waarop je schrijft over je woonplaats dat je van die stad bent gaan houden

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Mieke, Nicole, Izerina, Anna, Ageeth, Hélène.... hartstikke bedankt voor jullie reacties!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. En ik lees je ook graag! (En nu even: achterstevoren) Fijn om te voelen hoe Deventer je langzaam maar zeker is gaan 'passen'. Hoe je je hebt kunnen neerleggen bij wat aanvankelijk als 'overlast' voelde. Wij zitten op dit moment een beetje in hetzelfde proces met onze buurvrouw. 'Overlast' is iets wat volgens mij vooral tussen je eigen oren zit...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geluidsoverlast is niet eenvoudig, hoor. Oordopjes en een koptelefoon werden mijn vriend. Maar de ergste overlast is verhuisd. En kleine dingen 'hoor' ik niet meer. Emoties op een afstand zetten vond ik ook moeilijk.

      Verwijderen

Reacties... hartstikke welkom!
Ze worden gemodereerd om spam te voorkomen.