...zei ze, terwijl ze me opnam, nog net niet van boven naar onder en weer terug. Vooral die 'eh'...
De 'ze' die het zei, was een prachtige dame. 'Petite' is een woord dat in me opkomt. En glamour. En tja, dat ben ik niet.....
Het opruimen van al die bewaarde spullen leidt me naar plekken waar ik normaal niet zo gauw zou komen. Tussen de spullen van mijn ouders zat een tasje, een 'clutch' van krokodillenleer. Oud, maar aan de binnenkant nog zo mooi, ongebruikt zo te zien. Allemaal vakjes, en een spiegeltje dat je uit kunt trekken met een etuitje voor je lipstick. Glamour dus, en tja dat ben ik niet. Ik kom niet op gelegenheden waarbij een krokodillenleren tasje op zijn plaats is.
Ik bof, Deventer zit vol met bijzondere winkeltjes, waaronder de winkel van deze dame. En mijn tasje paste uitstekend tussen de prachtige vintage avondjaponnen en slangenleren schoenen.
Ik zit hier wel eerste rang wat speciale winkeltjes betreft. Kinderboeken gingen naar een antiquariaat gespecialiseerd in kinderboeken. Serviesgoed, ook van mijn ouders afkomstig, ging naar een brocantewinkel. En vanmiddag heb ik een afspraak om twee vaasjes te laten taxeren. Ik had ze op Mark.tplaat.s gezet en er wordt onverwacht door twee mensen tegen elkaar op geboden. Wat zijn ze eigenlijk waard?
Er zitten nog wel meer verhalen in mijn opruim-avontuur. Maar het eind is in zicht. Ruimte.
Rest nog de vraag: wat voor type ben ik nu eigenlijk? Sportief? Nee, dat ben ik niet. Ik zou mezelf duurzaam willen noemen. Ik hou van kwaliteit. Dingen die lang meegaan. En ik hou van reclycen. En van upcycling, van oude dingen iets nieuws maken.
En o ja, de foto's bij dit blogje zijn van de Kloostertuin. Ik ging gisteren even kijken of er al sneeuwklokjes zijn. Ja, dus.
Ik heb ook zo'n tas, wel iets groter en voorop de kop, helaas is die aan het vergaan. Vanbinnen ook heel mooi en een portemenee erbij.
BeantwoordenVerwijderenHier zat geen kop op, brr dat lijkt me eng. Maar er is een markt voor, dat zie je maar weer. Gewoon zoeken.
VerwijderenWat een prachtig verhaal. En wat een mooie beschrijving van jezelf. ik heb zo'n tas nog nooit gezien, denk ik. Ik geniet van je verhalen (De kop, schitterend). En al sneeuwklokjes????
BeantwoordenVerwijderenVond het prachtig, wat die vrouw zei! :) Want die tas past helemaal niet bij mij, bij haar wel.
VerwijderenJa, sneeuwklokjes! Maar dat is toch niet zo gek in januari?
Toch best wel sportief denk ik.. al die wandelingen..! ;-)
BeantwoordenVerwijderenCyclaampjes.. er zaten witte cyclamen in m'n moeders bruidsboeket! Ik vind het mooie planten voor binnen ook, maar kan ze nooit lang houden.. lastige planten. In het wild zag ik ze voor het eerst in Oostenrijk.. kon ze eerst niet thuisbrengen en toen ineens, alsof er een lichtje aan ging.. cyclaampjes! hahahaa!
Valt wel mee hoor, dat sportief. Jij wandelt meer dan ik!
VerwijderenJa, ze zijn lastig, cyclamen, met die knol. Maar ze zijn wel leuk die kleintjes in de tuin.
Niet-sportieve mensen halen het niet in hun hoofd elke dag naar de IJssel te gaan wandelen.. die pakken de auto om zelfs een brief te gaan posten..! ;-)
VerwijderenNou heb ik geen auto, haha :) Nee hoor, ik hou van wandelen, maar dat is ook alles.
VerwijderenWat een bijzondere spullen allemaal. Fijn dat je ze ergens naar toe kunt brengen, wie weet wie er ooit nog weer heel blij van wordt.
BeantwoordenVerwijderenOh wat mooi, die sneeuwklokjes-foto. En fijn dat al je spullen een tweede kans krijgen.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk verhaal met prachtige foto's! Wat een werk om alle spullen naar diverse adressen te brengen maar op deze manier krijgen al die voorwerpen een zorgvuldig uitgekozen nieuwe eigenaar. Mooi vooruitzicht.
BeantwoordenVerwijderenMet liefde en aandacht opruimen, mooi!
BeantwoordenVerwijderenAh, your adventure continues! I'm with you, Judy. Quality, things that last, upcycling - all make life easier and more enjoyable. Great post, my friend!
BeantwoordenVerwijderenHet sportieve type... Dat ben ik ook niet.
BeantwoordenVerwijderen