Ik wou eigenlijk over iets heel anders schrijven. Maar dat liep anders. Het ging de afgelopen week op radio en tv een aantal keren over de 30ste sterfdag van schrijfster en columniste Renate Rubinstein. En toen herinnerde ik me weer dat ik dit boekje hierboven vorig jaar in een weggeefkast vond. Niets te verliezen en toch bang (1978).
Ik schreef er een blogje over. Het boekje is een autobiografisch verhaal over haar emoties tijdens en na haar echtscheiding. De titel trof me zo, omdat ik toen met een soort van verlies worstelde. Niet van een echtgenoot, maar iets anders. Niet belangrijk. Wel belangrijk is hoe ik getroffen werd door haar emoties. En hoe ze die onder woorden bracht. Prachtig.....
Maar..... waar heb ik dat boekje toch gelaten? Ik kan het niet meer vinden. Heb al tien keer mijn boekenkasten van boven tot onder uitgepluisd. Maar het is weg. Geloof ik.
Het enige dat ik kan bedenken is dat ik het weer heb teruggelegd in die weggeefkast. Voor iemand die er misschien ook iets aan zou kunnen hebben. Zoiets meen ik me - heel vaag in mijn achterhoofd - te herinneren.
Ik hoop het maar. Dat iemand anders er iets aan heeft.
Grapig dat je door zo programma ineens weer denkt aan dat boekje.
BeantwoordenVerwijderenAls je er niet naar zoekt, dan komt je het vanzelf eens tegen als het nog in je huis aanwezig is.
Zo niet, dan heb je het al weer doorgegeven.
Hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik denk dat ik het inderdaad heb teruggelegd. Het had zijn functie gehad en hoefde niet bewaard en/of gekoesterd. Daarom is het ook uit mijn herinnering verdwenen waar het is gebleven, denk ik.
VerwijderenJe bent de enige niet. Mijn man zocht uren lang naar een oude mobiel,die hij een half jaar eerder verkocht had.
BeantwoordenVerwijderenOok al?
VerwijderenIk vind het ook zo'n prachtige titel, die op zich al tot nadenken stemt.
BeantwoordenVerwijderenJa, bij die titel voel je meteen iets.
VerwijderenIs mooi, dat het boekje zó'n indruk op je maakte, dat alle rest in de vergetelheid raakte.. zoals dat je het weer terug bracht naar die weggeefkast. :-)
BeantwoordenVerwijderenDat zal het zijn. :)
VerwijderenBij mij iets anders maar toch: ik kreeg net (tuin)bezoek dat koffie wilde. Kopje of beker vroeg ik. Ze wilden kopje. Ik ging die pakken, dacht ik. Maar niks. Vergeten dat ik alle kopjes heb opgeruimd omdat iedereen altijd een beker wil
BeantwoordenVerwijderenEen hele mooie! :) Zo moet je ook nooit iets veilig opbergen, want dan vind je het nooit meer terug.
VerwijderenZo herkenbaar .Iets zoeken waarvan je later beseft het weggeven te hebben of soms toch terug vind op een vreemde plaats en dat gebeurd mij nog wel eens
BeantwoordenVerwijderenHet is vast goed bij iemand terecht gekomen Judy. Maar wie weet vind je het zomaar weer een keer terug.
BeantwoordenVerwijderenDie titel is prachtig. Ik heb geen idee of ik dit boek gelezen heb, wel andere boeken van haar.
BeantwoordenVerwijderenIk denk ook dat je hem teruggezet hebt, anders had je het toch wel gevonden?!
Gek wordt ik van al die grote hoge kasten in ons nieuwe appartement. Mijn hele hebben en houwen ligt daar in maar ik weet nog steeds niet waar alles precies ligt en af en toe kom ik er achter dat sommige dingen er echt niet meer zijn. Weggedaan tijdens de verhuizing.
BeantwoordenVerwijderenIk ken het boek niet, maar de titel is intrigerend!
BeantwoordenVerwijderenWel toepasselijk bij je zoektocht en twijfels naar en over het boekje.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi dat een boek uit een minibieb dat met je doet!
BeantwoordenVerwijderen