de schoenen­winkel

Ik vond bij het opruimen een map met kindertekeningen die mijn moeder van mij bewaarde. En één daarvan is me heel dierbaar, omdat ik nog precies weet dat ik hem maakte. Mijn moeder schreef erop: 4 jr. De Stad. Maar ik weet precies wat het voorstelt: het is de schoenenwinkel. 

Dat zit zo. Mijn moeder is, nadat ze op elfjarige leeftijd uit Nederland-Indië naar Nederland kwam na het overlijden van haar vader, in Den Haag opgegroeid. En tot 6 maanden oud woonde ik er ook totdat we naar Vlaardingen verhuisden. Elke zondag bezochten we dan familie in Den Haag. 

Wij gingen op zo’n zondagmiddag wel eens wandelen en etalages kijken in de Frederik Hendriklaan, kort gezegd de Fred. Maar ik herinner me ook een keer (vast niet op een zondag) dat we met, ik denk, tantes en oma erbij die schoenenwinkel in de Passage binnenliepen. Met sjieke hoge hakken schoenen uitgestald op een soort van plateautjes. Dat had kennelijk grote indruk op me gemaakt, vandaar de tekening.

Ik denk dat mijn moeder Den Haag erg miste in Vlaardingen. Als het tijd was om nieuwe kleren te kopen, deden we dat altijd in Den Haag. Met de bus vanaf de Westhavenkade door het Westland, een hele reis want we moesten eerst met een andere bus op die Westhavenkade komen. Mijn moeder had een favoriete kledingwinkel. Ik herinner me de Bonneterie. Maar volgens mij heette haar winkel het Haags Modehuis. Of zoiets. En daarna gingen we ergens lunchen. Ik weet niet meer wat ik at maar mijn moeder bestelde altijd een pasteitje. Toppunt van luxe vond ik dat. 

Enfin. 

Ik denk dat het merendeel van de tekeningen de prullenbak in gaat. Om plaats te maken voor toekomstige tekeningen van kleindochter. Nog een paar laat ik hier zien. Net als mijn zoon was ik al vroeg met letters bezig. Niet zo vroeg als mijn zoon, die op zijn derde al vloeiend las, maar wel al voordat ik naar de eerste klas ging. Hilarisch vind ik deze tekening. 

En aansluitend op de tijd van het jaar nog deze.