Mijn blog werd een week geleden drie jaar oud. Een jaar geleden schreef ik over het hoe en waarom van mijn Bubbels blog. De wereld lag aan mijn voeten. En mijn woord voor dit jaar is 'open'. Laat maar komen, leven, wat heb je voor me in petto?
En nu? Nu weet ik niet zo goed wat ik schrijven moet. Want afgelopen tijd is mijn wereld heel beperkt geworden. Niks 'open', niks 'kom maar op'. Corona, knie.....
Uit de MRI blijkt dat helemaal binnenin mijn knie geen kraakbeen meer zit. Dat was op de röntgenfoto's niet te zien. Even had ik gehoopt dat de oplossing simpel zou zijn. Kleine ingreep, fluitend weer naar huis. Heel even stond de deur op een kiertje en was er een streepje licht van hoop zichtbaar. Maar nee, het wordt een nieuwe knie. En dat was ineens heel erg confronterend. Terwijl ik in juni nog vol goede moed naar de orthopeed ging. En ik kan niet goed zeggen waarom het nu ineens zo'n enorme berg is waar ik tegenop zie. Misschien door dat streepje licht?
Hoe dan ook, er komt een hele hoop op me af. Er moet van alles geregeld worden. Praktische zaken. Maar van binnen passeert een scala aan emoties de revue. Die emoties kleuren hoe ik tegen de dingen aankijk. Het is een kluwen die ik eerst moet ontwarren. Zodat ik dit tegemoet kan treden als een nieuw avontuur. En ga ik bloggen over dit avontuur? Ik weet het nog niet.
Vrijdag was ik bij de fysiotherapeut. Geweldig, die man. Als in mijn hoofd allemaal vragen opkomen, die helemaal niet relevant zijn, zegt hij: Daar kan ik geen antwoord op geven. Gewoon. Duidelijk. In het begin dacht ik: hij begrijpt mij niet. Maar hij begrijpt mij heel goed. Hij houdt me bij de les. En hij houdt het behapbaar voor mij. Ik kan bij hem revalideren straks. En, zei hij, dan moet je toch op die fiets (hometrainer) waar je zo'n hekel aan hebt. En dat had hij heel goed gezien, van die hekel.
Vertrouwen.
Wat een fijn vooruitzicht: straks pijnvrij zijn. Maar eerst een operatie en revalidatie die veel energie en emoties kosten. Ik wens je heel veel sterkte en doorzettingsvermogen.
BeantwoordenVerwijderenWat vervelend allemaal. Het wordt dus eerst die berg beklimmen voordat je weer loopt als een kievit. Sterkte en beterschap hoor!
BeantwoordenVerwijderenOh Judy, ik snap het heel goed denk ik. Dat is moeilijk, dat is VEEL. En dan ook nog eens nu, in deze tijd. Maar je hebt meer kluwens ontward, dus deze gaat je ook lukken, vast.
BeantwoordenVerwijderenHeel erg vervelend, maar als je straks een nieuwe knie hebt dan ben je blij dat je weer pijnvrij bent en weer goed kan lopen en fietsen. Erg fijn dat je een goede fysiotherapeut hebt gevonden voor nu en straks bij het revalideren. Sterkte en beterschap. Het komt allemaal goed. 😉
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp zo goed welke rare emoties je nu overspoelen. En dan ook nog praktische zaken die geregeld moeten worden. Het is ineens zo veel. Ik vind het naar voor je. Ontwar de kluwen maar, dat is de beste manier. Met kleine stappen zaken oppakken. Sterkte daarbij. Het lukt je!
BeantwoordenVerwijderenIn gedachten bij je, het is niet niks allemaal. Zoveel te regelen, en dan de emoties die erbij komen kijken.
BeantwoordenVerwijderenWat een ingreep en alles er om heen. Hoop,dat je stapsgewijs straks ontspannen bij de operatie aankomt
BeantwoordenVerwijderenNiet te ver vooruit denken, het stap voor stap ondergaan. Maak er in je hoofd geen wirwar van. Zo heb ik het tijdens mijn ziekte ook gedaan.
BeantwoordenVerwijderenAllemaal heel begrijpelijk.. ik zou er ook als een berg tegenop zien! Maar ik ken ook mensen die al zo'n ingreep hebben ondergaan.. en ik weet hoe die erop vooruitgegaan zijn. Dat zou zijn waar ik me aan vast ging houden.. dat het weer goed komt, al is het dan na een lange tijd van ellende. Je hebt één slag al gewonnen.. een goede fysiotherapeut is goud waard in deze!!
BeantwoordenVerwijderenKop op.. je kunt het! en dan 'straks' weer lekker pijnvrij naar die rivieroever wandelen..! ;-)
Hou vol Judy. Het is niet meer dan logisch dat je er enorm tegenop ziet, maar elke stap is er eentje vooruit.
BeantwoordenVerwijderenIk kan me voorstellen dat je even moet slikken. Maar betekent een heel nieuwe knie dat je daarna weer 'als nieuw' bent? Dat zou dan wel positief zijn.
BeantwoordenVerwijderenDat soort nieuws is altijd waardeloos en daarnaast als je goede hoop heb tkomt het nogal rauw op je dak ook. Wens je sterkte het is een rare tijd dat inspiratie wegblijft is zo gek niet.
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp hoe je je voelt. Ik kreeg een nieuwe heup met alle toestanden daarbij. In ieder geval kan ik nu weer lopen zonder pijn. Ik wens je veel sterkte en hoop dat je daarna weer als niew bent! We leven in zo'n idiote tijd! Die corona op zich geeft al veel te veel spanning zonder zoiets als een nieuwe knie erbij!
BeantwoordenVerwijderen