Pagina's

15 oktober 2020

daar gaan we weer



Lockdown. Helderheid. Zo helder als het water in de singel, waar ik de planten op de bodem kon zien. De coronamaatregelen zijn weer aangescherpt. Laten we hopen dat het genoeg is. Ik ben er blij mee. Ik voelde me steeds minder veilig als ik me buiten de deur begaf. Mijn beslissing om de knieoperatie uit te stellen wordt ingehaald door de feiten.....

Het is anders dan in maart. Toen was het een schok. Eenzaam vond ik het. Dat is nu minder. Misschien wel omdat ik altijd wel weer betekenis probeer te zoeken in wat het leven mij voorschotelt. Wandelen gaat weer, met mate. En schilderen kan altijd natuurlijk. Als ik de rust weer vind. 

Dus vanmorgen, toen ik iets moest ophalen bij de apotheek, nam ik de route langs de Singel om wat herfst te zien. 






Wat is de blogwereld trouwens een lieve wereld! Aardige mensen, die een stukje van hun eigen leven delen op hun blogs. Je gaat ze kennen na verloop van tijd. Dank nog, Hélène, voor je lieve pakketje! Voor jou en alle andere bloggers, een hortensia-hart!


11 opmerkingen:

  1. Ja, het is net ietsjes anders dan bij de eerste lockdown. We zijn het bijna ‘gewend’, maar het blijft toch apart zo lockdown. Hopelijke accepteren de mensen het met zo min mogelijke protesten.

    Fijn om te horen dat je weer wat kan wandelen. Wel goed naar je lichaam luisteren.
    Mooie herfstfoto’s.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je wel voor het mooie hart (onder de riem, zou ik bijna zeggen).
    Het is fijn dat je naar buiten kunt, frisse lucht, het verzet je gedachten, en je maakt mooie plaatjes waar je nog eens weer naar kunt kijken, als je binnen zit. Tenminste, zo bekijk ik het.
    Ik hoop dat dat voor jou ook zo mag zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dankje dat je ons je mooie hart toont! Heerlijk dat je kunt genieten van de kleine dingen, ze maken het leven waardevol maar je moet het wel willen zien.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi dat hart, dank je wel. En ik denk dat het wel goed komt met een zinvolle invulling de komende tijd. Prachtige foto's van je wandeling en ik ben nu al benieuwd naar je schilderproductie.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een mooi hart, en ook de herfstastertjes zijn zo kleurrijk nu. Ja, ik probeer me ook te richten op de dingen die nog wel kunnen ipv steeds te denken aan wat niet kan. Het is heerlijk om buiten te zijn in de frisse lucht en daar is altijd wel iets moois te ontdekken.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. We moeten er gewoon weer even met z'n állen door.. even de schouders eronder en niet te veel discussie erover.. just do it! We mogen nog naar buiten om even adem te halen.. en thuis moet je proberen het ook fijn te maken. Hoe beter we het doen hoe sneller het weer voorbij is. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Doen wat kan en zien wat te zien is... maar soms is dat erg moeilijk

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi dat hart!
    En wat goed dat je kunt genieten van de kleine dingen!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik vind het mooi zoals je schrijft dat je het goede probeert te vinden in wat het leven je voorschotelt. Dat is denk ik ook echt levenskunst.

    En inderdaad: Blogland kan echt hartverwarmend zijn is ook mijn ervaring. Heerlijk om te lezen en te zien.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Bijzonder hè, hoe alles went (en toch weer niet). Mooi om te lezen hoe je met alles omgaat. Ik wens je meer dan genoeg om van te genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Mooi dat hart. Geniet van alles,wat nog kan,door omstandigheden en je knie

    BeantwoordenVerwijderen

Reacties... hartstikke welkom!
Ze worden gemodereerd om spam te voorkomen.