een vertrouwd rondje

Deze plek heb ik al vele malen gefotografeerd. In de mist, in de zon, in de regen, en in alle jaargetijden. Maar omdat ik er al een tijdje niet meer geweest was, leek mij dit een goed begin van mijn nieuwe lockdown-wandelingen.....

Het was nog vroeg, de mist was nog niet helemaal opgetrokken. Het is mijn eerste blik op de IJssel als ik uit de nauwe straatjes van de binnenstad kom en deze wijde wereld instap. Als een geboorte. En elke keer denk ik: ha daar is ie weer, de rivier! Het is toch een privilege om zo dicht bij de rivier te wonen. Even de weg oversteken, die op zondagmorgen vrijwel uitgestorven is. En dat sta ik op de kade. 

Ik keek een tijdje naar de meeuwen die over het water scheerden. 

Ik was niet de enige die al vroeg op pad was.

De Kloostertuin, waar ik altijd langkom op dit rondje, was nog gesloten. Het hek was nog dicht. Dus dat is dan voor een andere keer.