vreselijk

Ik had het kunnen weten, toen ik vorige week deze foto maakte. Ik had het wel gezien dat de boom gesnoeid werd. Maar ik dacht, ze zullen wel weten wat ze doen. En dit is ervan over.

meer plein

Dat ik dat plein - het Lamme van Diezeplein - waar ik het in mijn vorige blogje over had, zo leuk vind, komt vooral door dit plaatje. Er staan allemaal dingen op waar ik van hou. Die rij kleine huisjes zijn net speelgoedhuisjes. De boom staat voor mijn liefde voor bomen en ander groen. En op de achtergrond kun je het torentje van de Broederenkerk zien dat ik vanuit mijn flat van de andere kant kan bekijken. 

zo'n plek waar niets over te vertellen valt

Als ik wandel door de stad, dan kiek ik links en rechts wat me in het oog springt. Dat levert een hoop foto's op die niet in een verhaal passen. Vaak omdat het plekken zijn waar eigenlijk niet zo veel over te vertellen valt. Dit is zo'n plek.

de mensen zijn het leukste

Ik zet nu wel een foto van de IJssel bovenaan, maar het leukste van mijn wandelingen zijn vaak de mensen die ik tegenkom. Die zet ik alleen niet op de foto natuurlijk. Het zijn van die kleine anonieme gesprekjes. En dat gaat heel makkelijk met zulk heerlijk weer. Even die verbinding met een ander mens. Leuk vind ik dat. 

Ik liep hier vanmorgen, langs die bankjes.....

de boom en het plein - 2

Naar aanleiding van een eerder blogbericht over de prachtige rode beuk waar ik zo van geniet, schreef ik gisteren al over de boom en het plein, de geschiedenis. Deze keer over de tegenwoordige tijd. Over hoe het plein nu is en mijn persoonlijke belevenissen. 

de boom en het plein - 1

Vandaag (en gisteren ook, maar daar vertel ik een volgende keer over) ging ik nog even terug naar die boom. Deze, de rode beuk. Waar ik lekker op dat muurtje van dat stukje groen zit te genieten. Die boom, zei bloglezer Josephine in een comment, staat in de tuin van de Proosdij, het oudste huis van Nederland.