Pagina's

21 mei 2024

de schaar erin



Gisteren hakte ik de knoop door: ik knipte mijn eigen haar. Er moest echt weer een stuk af. Mijn haar kreeg weer gelijkenis met dat van Einstein. 

Ik was al diverse keren teleurgesteld van de kapper vandaan gekomen in de afgelopen maanden. Dan knippen ze er een miniem stukje vanaf zodat je twee weken later weer het gevoel krijgt naar de kapper te moeten. Dus ik zette er zelf de schaar in. Nou heb ik dat vaker gedaan, dus zo eng vind ik dat niet meer. Slechter dan bij de kapper kan het echt niet worden. En ik ben heel tevreden met het resultaat. Een muts is niet nodig.

Figuurlijk gesproken moest er ook de schaar in een aantal dingen. Ik heb besloten bepaalde dingen niet meer te doen. Ik ben sinds long covid een paar keer naar familie- of klasgenoten bijeenkomsten geweest. Dat vergde een reis met openbaar vervoer en een afstand lopen. Te veel. Blijkt altijd achteraf. Dan kan ik dagenlang nauwelijks de bank af: moe en veel pijn. De regel dat je bij long covid niet over je grenzen heen moet gaan is makkelijker gezegd dan gedaan. Want tussen willen en doen ligt een hele oceaan.

Met pijn in mijn hart heb ik daarom wat dingen voor de komende tijd afgezegd. Snoeien in wat ik wel en niet doe. Ik moet mezelf voorop zetten. Alleen al in het dagelijks leven is mijn wereldje klein geworden. Familie en veel vrienden wonen verder weg. Ik merk dat voor mensen in de randstad het oosten psychologisch heel ver weg is. Héulemaal aan de andere kant van het land. Men komt niet zo snel mijn kant op. En ik kan ook niet verwachten dat men altijd maar naar mij toe komt. Maar moeilijk is het wel om te besluiten sommige dingen niet meer te doen. 

De gedachte om terug te verhuizen speelt wel door mijn hoofd. Maar wat geef ik op, wat heb ik hier opgebouwd? En mijn actieradius zal daar ook klein zijn, net als hier. Ik ben er nog niet uit.

Vanmiddag komt een vriendinnetje langs die ik al lang niet meer zag. We gaan lunchen en veel bijkletsen verwacht ik. Zij woont ook in Overijssel, dus hoeft niet van ver te komen. Ik verheug me erop.

33 opmerkingen:

  1. Het is heel erg wennen,om ook in een kleinere wereld de mooie dingen te zien.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat moois is er wel. Maar soms wil een mens meer dan die kleine wereld.

      Verwijderen
  2. Ik kan me voorstellen hoe moeilijk dat is. Of eigenlijk ik probéér het me voor te stellen. Hopelijk geeft de beslissing je rust.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lijkt míj wel eng.. zelf je haar knippen. Maar heb er weleens een demonstratie van gehad, door één van de moeders van de peuters die ik indertijd opving. Ze kamde haar (lange) haar allemaal naar omhoog in een staart, draaide die rond en knipte er dan een flink stuk af.. als ze het dan losliet viel het overal precies goed! Ik vond het een wonder hahahaa!
    Zeker weten dat je voorál om jezélf moet denken.. een ander doet dat doorgaans niet. ;-) Maar ik vind wel dat de dingen vaak maar van één kant moeten komen.. toen wij van Dordrecht naar Rotterdam verhuisden, een stukkie van 15km, vonden veel 'vrienden' dat al heeel ver weg.. belachelijk natuurlijk! We zijn toen veel vrienden kwijtgeraakt, maar eigenlijk vond ik dat dan geen vrienden. Mijn broer verhuisde lang geleden naar de Flevopolder. in het begin zijn we vaak met een hele club familie daar dan eens heen gegaan op een zondag, zagen we 'm weer es.. maar hij kwam ook nooit déze kant op.. dan gaat dat knagen en verwatert de boel.. ik zie 'm nu m'n ouders er niet meer zijn eigenlijk nooit meer.. jammer.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou zo doe ik het niet, hoor, met haar in een staart. Heb dat ooit lang geleden een vriendin met mooi lang haar zien doen en dat ging helemaal niet goed. :)
      Ja, er vindt een schifting in je vrienden plaats. Ik heb daar wel moeite mee, maar ja. Ik kan de situatie niet veranderen.

      Verwijderen
  4. Poeh, veel om over na te denken en geen lichte dingen ook. De keuze om te verhuizen, misschien wel, misschien niet. En ook niet makkelijk om alles op een lager pitje te zetten. Mooi geschreven ook 'want tussen willen en doen ligt een hele oceaan'. Heel herkenbaar ; )

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zo herkenbaar wat je schrijft over de Randstad en het oosten. Wij hebben 14 jaar daar gewoond, en in het begin kwamen vrienden nog wel, later werd dat minder bij sommigen. Familie bleef gelukkig altijd komen. En ik moet zeggen, dat wij daar ook hele fijne herinneringen aan hebben. Ze kwamen altijd de hele dag, en dan eet je met elkaar, maakt eens een wandeling of gaat ergens heen. Dan heb je andere gesprekken en dus andere herinneringen, zeer dierbaar. Dit gezegd hebbende, wil ik ook zeggen hoe vervelend en jammer ik het voor je vind, dat het voor jou anders uitpakt. Maar vandaag heb je weer 'in the pocket'. Hoop dat het gezellig is geweest.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is fijn, Jeanette, dat familie gewoon bleef komen. Ik heb niet zo'n grote flat om iedereen te kunnen ontvangen, anders zou ik dat zeker doen: een goede reden voor hen om deze kant op te komen.

      Verwijderen
    2. En af en toe iemand/een stel/een gezin uitnodigen dan? Heb je ook tijd om echt een gesprek te voeren, en is het niet te druk. En misschien kunnen zij een maaltijd meenemen die je alleen warm hoeft te maken....

      Verwijderen
    3. Ja, mijn zusje is hier laatst geweest. En gisteren dus een vriendinnetje van vroeger. En dat is goed te doen.

      Verwijderen
  6. Wat knap van je om zelf je haar te knippen, lijkt me best eng. Heel jammer dat je dingen af moet zeggen, maar als je er daarna zo naar van bent is het wel verstandig. Maar ik begrijp dat het moeilijk is, je kringetje wordt zo steeds kleiner. Fijn dat er vandaag een vriendin langs kwam.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb niet zulk moeilijk haar en kapsel, ik zou een ander niet kunnen knippen, hoor.

      Verwijderen
  7. Nog nooit bedacht dat je zelf je haar kunt knippen. Maar waarom niet, eigenlijk. Je verhuizing of niet: het kost alletwee energie. Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik had het al een hele tijd niet meer zelf gedaan, maar uit ontevredenheid met de kapper probeerde ik het weer.
      Ja je hebt gelijk: verhuizen is ook een hele onderneming, en ik kan niet vooruit kijken of dat een goede stap is.

      Verwijderen
  8. Wat moedig om zelf je haar te knippen! Geen haar op mijn hoofd, ha ha. Ik heb de afstand van oost naar west Nederland ook leren kennen, alsof het een wereldreis is. In die zin dan, dat ik steeds richting zuiden trok. Wilde ik mijn familie zien moest ik dat wel doen. Zij vonden het blijkbaar te ver. Maar jammer is het wel zo'n eenrichtingsverkeer.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Met mijn steile haar is zelf knippen geen optie. Maar ik ga ook maar 3, hooguit 4 keer per jaar naar de kapper en dan ook niet zo'n heel dure, dus goed te doen. Tja, verhuizen.... als het meer voordelen heeft dan nadelen zou ik het doen, maar als je lekker zit waar je zit zou ik er zeker nog een paar nachtjes over slapen. Het is best een gedoe lijkt me. Ik moet er zelf niet aan denken!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bij steil haar zie je een foutje sneller. Ik heb slag, en er zal vast wel een foutje tevoorschijn komen in de komende tijd. Ik zit er niet mee.
      Dat verhuizen speelt al heel lang in mijn hoofd. Waarheen ben in nog niet uit. Maar mijn grootscheepse opruimen heeft er wel mee te maken. Niet te veel ballast meeverhuizen.

      Verwijderen
  10. Ik moet er niet aan denken om zelf miijn haar te knippen, ik zou het zelfs niet durven. Wat jammer toch dat er weinig of geen verbetering zit in jouw uithoudingsvermogen. Dat blijft toch moeilijk om leuke dingen af te moeten zeggen, zo jammer. Maar je bent verstandig om te proberen te leven naar wat je kunt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee er zit geen verbetering in helaas. En ermee omgaan valt nog niet mee. Maar ja, ik doe het dan toch maar met die verstandige keuzes.

      Verwijderen
  11. Wat een dilemma voor je: verhuizen of niet. Mij lijkt het heel veel gedoe en fysieke belasting en ik krijg altijd de indruk dat je erg van het stadse leven van Deventer geniet. Extra lastig is natuurlijk die Long Covid, je hoofd loopt niet in gelijke tred met je lichaam en het lijf roept je telkens terug. Ik snap je teleurstelling helemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat zeg je mooi, Emie: hoofd niet in gelijke tred met lichaam. Die onthou ik, want dat is het precies.

      Verwijderen
  12. Wat een lef om zelf je haar te knippen...
    En ja, dat doet pijn hè, om in een steeds kleiner wereldje te leven en dingen te willen (contacten).
    Zeker met de long covid er bij...

    BeantwoordenVerwijderen
  13. O ja, ik knip ook wel aan mijn eigen haar. Als de bovenste laag te lang is en in mijn ogen gaat hangen b.v.
    Maar dat is gemakkelijker dan het andere snoeien dat je beschrijft... En toch moet het als je voelt dat je teveel van jezelf vraagt!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Leuk iets om je op te verheugen. Ik heb dan wel geen Long cold maar mijn leven klinkt zoals jij het beschrijft. Ik reis ook niet. Dat geeft me teveel problemen. Zelf kan ik geen auto meer rijden maar ik heb wel een lieve partner met auto dat is een groot verschil. En ik knip ook mijn eigen haar en dat bevalt me prima. . En ja wij denken ook over verhuizen weg van onze bekende omgeving en dat is best een grote stap.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. En natuurlijk veel succes met de keuzes die je misschien wilt maken. En ik hoop dat je toch ook weer een keer wat fitter gaat worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Gedurfd, om je eigen haar te knippen! Maar als je zoals je zegt vrij makkelijk haar hebt, kan er ook niet zo heel veel mis gaan... Ik vraag me af of ik mezelf zou kunnen scheren met de tondeuze, wat nu manlief doet. Nou ja, als de nood aan de vrouw komt in dit geval, zal het mij ook wel lukken :-)
    Vervelend om te horen dat er geen schot lijkt te zitten in een verbetering van je energiehuishouding. Dat is balen, zeker als dat ook een rol speelt in eventueel terug verhuizen naar het westen omdat je dan wat dichterbij oude bekenden en familie zit. De tijd zal het leren wat het universum voor jou in gedachten heeft... Tot die tijd: inderdaad rustig doorgaan met opruimen, zodat je er klaar voor bent als de gelegenheid zich aandient.
    Zijn ze inmiddels al klaar met schilderen?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee dus, nog steeds niet geschilderd. Ze hebben me denk ik helemaal laatst ingepland. :(
      Opruimen geeft rust. Als het universum zo ver is, ben ik het ook. :)

      Verwijderen
    2. Kijk, zo hoor ik het graag! :-)

      Verwijderen
  17. Ik wou dat ik het kon met mijn eigen haar, maar ik let wel op dat ze er flink afknippen als ik ga. Vrienden en familie op afstand ik ken het. Het was al jaren bekend dat ik naar Brabant ging maar toch verloor ik vrienden. De weken gaan snel mensen hebben hun eigen leven als je terug wil verhuizen doe het dan voor jezelf.

    BeantwoordenVerwijderen

Reacties... hartstikke welkom!