Langzaam ontstaat een nieuw 'gewoon'.
Ik ga elke dag even naar buiten. Liefst heel vroeg. Die wandelingen zijn een soort houvast, meer dan eerst. Eergisteren stond ik al vroeg bij de IJssel. Het water is weer gezakt. De benedenkade is weer zichtbaar.
Veel winkels zijn gesloten. En de straten zijn rustig.
Deze tortelduifjes hadden onder een markies een mooi plekje gevonden voor een nest. Ze kijken me boos aan, want toen ze mij zagen lieten ze een takje per ongeluk uit hun snavel vallen. Ga weg, mens, hier wordt gewerkt!
En gisteren wandelde ik naar het Vogeleiland, een stukje groen vlak bij het station. Er zijn plannen om het op te knappen, maar wat ermee gaat gebeuren is geloof ik nog niet besloten. Het is er nog kaal. Ik hoopte er wat voorjaar te zien, maar dat viel tegen. Ik was te vroeg. Wachten tot mei, klik maar op de link, dan zie je hoe mooi het twee jaar geleden was in mei.
Zie je, kaal was het nog. Daar in die bomen zat een specht met zijn snavel tegen de boomstam te tikken. Maar hij wou niet op de foto, dus je moet me op mijn woord geloven.
Deze bloemetjes zag ik wel. En daar in de verte een veldje blauw. Witte narcissen in een voortuin.
Hieronder een straatje waar ik vaak doorheen wandel, richting apotheek, kringloopwinkeltje en nu het Vogeleiland dus. Niet zoveel bijzonders, maar die magnolia, die overhangt vanuit een tuin, is prachtig.
Het mooie weer en de plukjes voorjaar hier en daar doen goed.
Fijn weekend allemaal!
Ondanks de nare aanleiding heeft het ook wel wat hè, zo'n stille stad in het voorjaar.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het altijd een bijzondere sfeer hebben.
VerwijderenWat een heerlijke foto's. Een specht, echt? Leuk zijn ze, he? Van de winter heb ik er een 3 maal in onze tuin gezien. Leuk zo met je mee te wandelen.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat weet ik nog, dat er een specht bij jullie in de tuin zat. Echt leuk!
VerwijderenJe hebt een mooi rondje om te wandelen Judy!
BeantwoordenVerwijderenVaak hetzelfde rondje, soms iets groter soms iets kleiner, maar toch altijd anders.
VerwijderenDa's holwortel, dat roze bloemetje.. ik zag er een hele berm vol van tijdens een mooi weekend in de Eifel een paar jaar geleden en heb het toen opgezocht omdat ik niet wist wat het was. :-) Het blauw is skilla.. daar zag ik laatst ook een flink veld vol van in een park hier in de buurt.
BeantwoordenVerwijderenIk probeer zo normaal mogelijk door te gaan, voor mijzelf is er niet zóveel veranderd eigenlijk.. maar als ik 's morgens opsta en de luxaflex opendraai, valt het besef al als een baksteen ineens in m'n maag. En dan kom ik beneden en dan zit vriendlief dus aan de eettafel te werken.. en dat is wél anders natuurlijk. We moeten erdoor.. en ééns zullen we erop terugkijken als op een boze droom. Met een héél klein beetje een blauw randje, omdat het zo lekker rustig is.. op straat en in de lucht. ;-)
Ik hoopte al dat jij de naam zou weten, mizzD! Dankje!
VerwijderenJa, die baksteen herken ik. Maar het wordt ook op een bepaalde manier normaal weer. Ik vind het nu gek als mensen in een film zo dichtbij elkaar staan en elkaar aanraken. :)
Heerlijk, zoveel te zien en te ontdekken! De holwortel bloeit ook elk jaar in onze tuin, een paar plantjes maar. Scilla (sterhyacint) vind ik ook indrukwekkend. De meeste bij ons zijn blauw en een paar blauw met wit. Die laatste vind het mooist!
BeantwoordenVerwijderenHet is wennen maar helaas niet anders. Je wandeling is prachtig, bijzonder dat eilandje!
BeantwoordenVerwijderen