Ja, mistig vanmorgen.
Niet alleen buiten maar vorige week ook in mijn hoofd. Er ging iets helemaal niet goed.
Vorige week toen ik de corona prik had gehaald, kreeg ik in de loop van de middag problemen met mijn geheugen. Mijn kortetermijngeheugen wel te verstaan. Het is je werkgeheugen, dat je nodig hebt om even dingen in op te slaan om ze daarna te schiften in wat vergeten kan en wat moet worden bewaard in je langetermijngeheugen. Ik heb het een keer eerder gehad. Het heet een TGA, tijdelijke globale amnesie. En het gaat vanzelf weer over en ze weten niet wat het is en waarom. Heb ik weer.
De dokter is geweest, en het was geen tia. Ik kon alles nog. Mijn neuspunt aanraken, over een lijn lopen, en mijn gezicht hing niet scheef. Het ging in de loop van de avond over. Ik weet nog dat ik steeds herhaalde wat ik die middag gedaan had, om het maar in mijn geheugen te houden, denk ik. Maar nu, een week later, ben ik eigenlijk een groot deel van die middag kwijt.
Was er nogal van geschrokken. Het kan veroorzaakt worden door een grote lichamelijke inspanning. Nu was de reis met ov naar de priklocatie voor mij best een onderneming. Dus misschien is dat de verklaring.
De link met de prik is snel gemaakt. Maar of dat klopt weet ik niet. De eerste keer dat ik het had was in februari en toen was er geen link met wat voor prik dan ook. Het staat nergens maar ik denk dat het iets te maken heeft met 'brainfog'. Rare dingen met je brein en je geheugen die ontstaan na een corona (of andere virale) infectie. Van twee kanten kreeg ik toevallig deze week een artikel in De Correspondent over Hersenmist opgestuurd. Toch vind ik dat ik vergeleken met de genoemde voorbeelden er nog goed van af kom. Ik kan nog van alles. En ik lees ook dat er genezing mogelijk is, dat is hoopvol.
Enfin, ik ben bekomen van de schrik. Mijn hoofd doet het weer. Deze week ging ik, in het kader van achterstallig onderhoud, naar het bevolkingsonderzoek borstkanker, dat ik door post covid twee jaar geleden had uitgesteld. Weer met de bus en geen enkel probleem. Maar ik heb wel besloten om mijn abonnement op de bieb voorlopig op te zeggen. Er wil geen boek in nu, in dat hoofd van mij. Helaas.
Hersenmist klinkt als een titel van een mooi boek. Maar wat een akelig verhaal zeg. Dat zoiets je zomaar kan gebeuren. Echt heel naar en dan ook nog dat borstkankeronderzoek. Hopelijk vanaf nu geen gedoe meer
BeantwoordenVerwijderenNee, geen gedoe meer, vind ik ook.
VerwijderenWat klinkt dat akelig Judy, je zal wel flink geschrokken zijn. Hopelijk komt het niet meer terug, wel jammer dat lezen niet gaat.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig is het niet erg, dat is prettig om te weten.
VerwijderenKan me je schrik helemaal voorstellen. Blij te lezen dat het nu weer beter gaat. Gelukkig heb je het in dit blog goed kunnen verwoorden en mooi voorzien van foto's ook. En we gaan voor volledige genezing natuurlijk!
BeantwoordenVerwijderenSchrijven gaat weer wel. Lezen ook wel, maar niet een heel boek. En daar ga ik ook voor, het schijnt mogelijk te zijn.
VerwijderenDat was zeker schrikken en het is ook vervelend als je niet precies weet waar het vandaan komt. Gelukkig nu weer beter. Zelf voelde ik mij de avond na de laatste corona prik een beetje “raar” moe. De volgende dag alles weer ok. Charlie
BeantwoordenVerwijderenVorige prik totaal geen last gehad. Dus een beetje een raadsel waar het vandaan kwam.
VerwijderenWat moet je zijn geschrokken! Fijn dat je er blijkbaar (relatief) goed aan toe bent nu, en hopelijk ga je volledig genezen. Maar hoe weet je dat dan? Doordat je weer alles kunt onthouden, en een volledig boek kunt lezen? Ik hoop dat het je geen 3e keer overkomt!
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat je dat wel merkt als het beter gaat. Misschien is het meetbaar?
VerwijderenGelukkig goed afgelopen! Ik vergeet ook veel als gevolg van de chemotherapie. Lastige dingen, maar laten we hopen op een volledig herstel!!
BeantwoordenVerwijderenChemo wordt ook genoemd als oorzaak van hersenmist. Dus het zal wel hetzelfde zijn. Daar hopen we op Jeanne!
VerwijderenWat akelig voor je, gelukkig herstelde het redelijk snel weer.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig wel snel weer over, maar was er wel dagen van aangeslagen.
VerwijderenWat naar voor je. Dat is schrikken. Jammer dat het lezen niet meer gaat. Misschien na een poosje weer, Judy. Interessante info.
BeantwoordenVerwijderenDat lezen laat ik voorlopig even rusten, eerst maar even bijkomen van de schrik.
VerwijderenHemeltjelief, wat een schrik. Gelukkig herkende je het van een vorige keer, maar dat maakt de schrik niet erger. En fijn dat de huisarts meteen kwam en je onderzocht. Niet lezen is jammer, maar het is helaas even niet anders. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad gelukkig dat ik het herkende. En dat het dus niet per se van die prik hoeft te komen. Misschien komt dat lezen ooit weer, nu even niet.
VerwijderenErg naar voor je. De schrik zal er wel behoorlijk in zitten. Gelukkig dat het snel hersteld
BeantwoordenVerwijderenJa, gelukkig wel.
VerwijderenOh bah.. als ik íéts eng vind dan is het iets aan je hersens krijgen.. ik zou me echt doodgeschrokken zijn als ik jou geweest was! Gelukkig is het maar tijdelijk begrijp ik.. oefjes!
BeantwoordenVerwijderenIk wist, althans vermoedde, dat het hetzelfde was wat ik eerder had. En ik wist dat het niet erg was, en weer over ging. Maar het is wel iets waar je geen grip op hebt, je voelt je heel onmachtig. Ja, oefjes.
Verwijderen