vrede en groen

Eerst even dit. 

Heb je het ook gehoord? De Nobelprijs voor de Vrede gaat dit jaar naar de Japanse organisatie Nihon Hidankyo. Dat is de organisatie opgericht door de overlevenden van de  atoombommen op Japan in 1945. De organisatie waar ik toevallig laatst over heb geschreven. De hibakusha. Hier kun het teruglezen. 

In deze tijd van oorlog is het goed om te herinneren aan de gruwelen van die vorige oorlog. Een waarschuwing. Goede keus voor de Nobelprijs voor de Vrede dit jaar. 

Ondertussen vordert mijn opruimavontuur gestaag.

Wat laatst nog op tafel stond heeft allemaal zijn bestemming gekregen. De klok is gerepareerd en staat weer op de kast. Sieraden zijn uitgezocht. Ik verkocht wat en liet een ring die ik vroeger vaak droeg groter maken zodat ik hem weer kan dragen. Laatste dingetjes gingen naar de kringloop. Ik had wel een beloning verdiend. 

Bij de hem.a verkopen ze tegenwoordig planten. Hoewel je erg moet uitkijken dat je geen namaakplant koopt, want die hebben ze ook. Maar ook echte dus, waaronder deze epipremnum. Hij stond met twee soortgenoten te verpieteren tussen de andere planten. De mevrouw die verantwoordelijk is voor het water geven in de winkel, was met vakantie, en de planten leden eronder. Uiteindelijk besloot ik er een te redden. En hij trekt bij. Die kleur! 'Neon' heet die variant, nou dat kun je wel zien.

Zijn nederlandse naam is drakenklimop. Een klim- of hangplant dus. Ben benieuwd.

En zag je ook die cactussen op de achtergrond? Deze zijn niet echt maar van keramiek. Zaterdag toen ik even in de kringloopwinkel ging kijken - voor speelgoed voor mijn kleindochter was mijn smoes - zag ik ze staan. Voor de som van 3,50. Per stuk? Nee bij elkaar. Leuk zijn ze, hè. Allemaal een verschillende tint groen. Nou heb ik zo veel naar de kringloop gebracht, echt ontzettend veel, ik mocht ook wel weer eens wat kopen dacht ik. Ik kon ze niet laten staan.