londen

Waar zou je nog een keer naar toe willen, als je de kans kreeg?

Dat was een vraag, die mij een tijdje geleden gesteld werd, maar ik weet niet meer waar of door wie. Wat er spontaan in me opkwam was: Londen.

de allerlaatste pot

Mijn balkontuintje doet het goed. Ik ben 's morgens meestal vroeg op en vind het heerlijk om in stilte tussen het groen te genieten van de ochtendzon. Nog voordat de flat wakker wordt. Even helemaal alleen op de wereld. 

een tafel vol veren

Mijn tafel ligt vol met veren. Allemaal in het kader van het uitproberen van verschillende merken en soorten aquarelpapier. Al weer een tijdje geleden bestelde ik een bloc uitprobeer papier en kreeg er ook nog een paar proefvelletjes van andere merken bij. 

een klein detail over het hoofd gezien

Ik moet er nog een keer op terugkomen, de nieuwe Deventer muurschildering. Ik heb iets helemaal over het hoofd gezien.

algoritme

Ik ergerde me al een hele tijd aan fb. Ik had helemaal niet meer het gevoel dat ik op de hoogte bleef van voor mij interessante mensen en/of pagina's. Ik moest me door een grote hoeveelheid 'pulp' heenwerken, van reclames en allerlei 'leuke' filmpjes. En het was moeilijk om te vinden wat ik wél wilde zien. Een paar jaar geleden had ik al de bezem gehaald door een serie vage schildervrienden. En natuurlijk wil ik ook niet dat Met.a mijn gegevens gebruikt om AI te trainen. 

de kreunende kast en de kringloop

Ik heb een kast. Een oude bruine van oorsprong linnenkast. Ooit stond hij op een zolderkamertje in Delft waar ik toen woonde. De huiseigenaar wilde van de kast af. En hij is dus vele verhuizingen met me meeverhuisd, de kast bedoel ik. Hij was boekenkast zonder deuren en servieskast met deuren. En dat laatste is hij nog steeds. Het is een diepe kast en hij herbergt ook vele andere zaken die je aan het oog wilt onttrekken.

rokjesdag

Rokjesdag! roept de boekenman naar mij. We groeten elkaar altijd als ik voorbijloop. Vorige week was dit. Stromende regen. Niet vandaag! roep ik terug. Wat haalt hij in zijn hoofd, vraag ik me af, om dat naar mij te roepen. Ik heb al decennia geen rokje meer gedragen. Maar goed. 

van alles en nog wat

Er blijven altijd losse foto's over, en die krijgen vandaag hier een plekje. 

Eerst natuurlijk zoals beloofd een foto van de mural nu hij af is. Hier zie je hem in de maak. De handtekening van de makers staat linksonder. Een project van StreetArtStreets. 

muur­schildering

Er zijn niet zo veel muurschilderingen in de Deventer binnenstad. Een paar jaar geleden kwam er één in de Treurnietsgang. 

Maar dit zag ik vorige week: er is een nieuwe in de maak. Nog niet af maar al wel te zien: een vrouw met rollen stof op haar schouders. De kunstenaar was nog bezig. De makers zijn Telmo en Miel. Hier lees je meer over het project van muurschilderingen met het thema Hanze. 

de laatste pot

Ik ben met verschillende dingen tegelijk bezig, op mijn 'stukje bij beetje' manier. 

Maar één min of meer 'af' project zijn mijn planten. Ik heb wat kamerplanten verpot, en wat stekjes opgepot. En mijn balkon vult zich ook langzaam maar zeker met potten. De meeste vaste planten hebben de winter overleefd en zetten de vaart er weer in. De gezaaide Oost-Indische kers doet het goed, net als de stek vrouwenmantel uit de Kloostertuin. 

kermis in town

Halverwege de frustrerende job van het installeren van mijn nieuwe printer had ik dringend behoefte aan een kopje koffie buiten de deur.  

En niet over het hoofd te zien, er werd nog meer geïnstalleerd. De kermis wordt opgebouwd op de Brink. Al van verre te zien. Een beetje trieste bedoening in de regen. En voor de exploitanten en bezoekers hoop ik dat het weer snel wat beter wordt. 

letter mysterie

Aan de zijkant van de Grote Lebuinuskerk staan deze letters op een van de zijbeuken. Ze zitten er al jaren, zeker al zo lang als ik in Deventer woon. En toen ik er laatst weer langs kwam vroeg ik me opnieuw af wat het is. 

eindelijk weer eens naar de kloostertuin

Gisteren dacht ik: zal ik? Ik had eigenlijk wat huishoudelijke dingen op het programma staan. Maar het antwoord op mijn ingeving was: ja! Eindelijk weer eens naar de Kloostertuin. Ik was er sinds januari niet meer geweest. En ik werd niet teleurgesteld. Wat een groene oase! 

wereld bijendag

Het is vandaag Wereld Bijen Dag las ik toevallig. 

En ook toevallig zag ik laatst op mijn balkon een bij voorbijkomen. Hij zat op een van de bloemetjes van de muurfijnstraal, die zo op madeliefjes lijken. En dat vond ik een groot wonder, dat hij tussen alle bebouwing en blik in de binnenstad die mini-bloemetjes op mijn balkon had gevonden.

gemodder met potgrond

Het valt nog niet mee als je turfvrije potgrond wilt hebben.  In de gewone standaard zakken potgrond zit turf waarvoor in Oost-Europa hele veengebieden worden afgegraven. Ik heb er twee keer eerder over geschreven. Lees ook bij Bertiebo. Dat wil je toch niet?

Maar waar vind je turfvrije aarde? 

even helemaal niks

En toen was het even te veel. 

Dat ik twee keer in korte tijd de afstand naar mijn tandarts moest lopen, had een enorme terugslag op mijn long covid lijf. Ik voelde het al toen ik vrijdag bij de tandarts aankwam: alsof mijn armen en benen honderd kilo wogen, en een hartslag alsof ik de marathon had gelopen. Het was nodig, die tandarts, en de spanning eromheen deed er een schepje bovenop, denk ik. De grens was bereikt.

alweer

Vanmiddag moet ik voor de derde keer in korte tijd naar de tandartspraktijk, deze keer voor een min of meer spoedvulling. Ik ben ook een lastig geval. Ik ben overgevoelig voor de witte polymeervullingen en er moet ook altijd een aparte verdoving voor mij besteld worden. Gelukkig kan dat allemaal. En hopelijk blijft dat zo. 

willem en jan

Ik was al vaker langs dit kunstwerk gelopen, meestal van en naar mijn tandarts. Mondhygiëniste gisteren. Ik vond het eigenlijk niet zo mooi, daar naast kantoren, parkeerplaats en drukke weg. 

kalmerend groen

Mijn balkon is nogal groen dit jaar. Met een vleugje wit.

Van groen word je kalm, zeggen ze. En dat had ik wel nodig.

vierde golf?

Pas toen ik thuis was, zag ik dat het thema van mijn foto's van die ochtend paars-groen was. Er bloeit veel paars nu. Ik hou van de combinatie van die kleuren, ik had ooit twee kussentjes paars en groen op de bank. Helaas ter ziele. Maar die kleuren doen me wat.

stads­wandeling anders

Gisteren moest ik voor de halfjaarlijkse controle naar de tandarts, aan de andere kant van het spoor. Alles goed gelukkig, volgende week naar de mondhygiëniste. Het is wel een stuk lopen voor mij, en ik had liever mijn wandelenergie besteed aan een loopje naar de IJssel. Maar dat komt vast wel weer een keer. 

opsporing verzocht

Op de een of andere manier word ik tegenwoordig als boef aangemerkt. Alle detectiepoortjes in winkels gaan af als ik erdoor loop. Het schijnt aan te veel pasjes in mijn portemonnee te liggen, zeggen ze. Maar tot halverwege vorige week hadden die poortjes daar geen last van. En ik dus ook niet. Ik betaal echt alles. Vreemd.

oranje

De huldiging van Go Ahead was een groot feest, en alles verliep zonder enig incident. Geweldig! Ik had met gemak een lange serie rood-geel kunnen maken. Maar ik koos voor een kleine serie oranje, voor Koningsdag. Net als ik vorig jaar deed. 

zaadjes

Kijk, de jonge Oost-Indische Kers plantjes staan voor het keukenraam te popelen tot ze naar buiten mogen. 

de dag erna

Vanmorgen toch even kijken hoe de Brink erbij ligt. Schoon. Op de radio zei de burgemeester dat de schoonmaakploegen al vroeg op pad waren, met roodgele sjaaltjes om. En smetteloos, daar zijn ze hier heel goed in. Petje af. 

rood geel

Nou heb ik helemaal niks met voetbal. Maar als de stad langzaam rood-geel kleurt, dan moet je onder een steen leven als je niet in de gaten hebt waarom. 

vrolijk pasen!

paas­versiering

Dit is mijn paasversiering dit jaar. Ik vind het altijd leuk om kleine stillevens te maken, al naar gelang het seizoen.

plaatje met praatje

Ik zat me laatst af te vragen: wat ben ik nou eigenlijk voor een blogger? Ik zit in een soort blogidentiteitscrisis. Hebben jullie dat ook wel eens?

groen op de brink

Dit was vrijdag. Markt op de Brink. Ik ging plantjes kijken maar ik keek ook omhoog hoe de kastanjebomen ervoor staan. Een traditie is het geworden, ieder voorjaar is het fijn om te zien hoe ze weer in blad komen. En dan de bloei in mei. En in het najaar kastanjes rapen. Ik hou van die bomen.

sprankje hoop

Herinner je je nog de vreselijk gekortwiekte rode beuk? 

Van de week meende ik wat groens waar te nemen, maar kon het niet goed zien tegen de zon in. Maar gistermorgen was het bewolkt en kon ik eens goed kijken. 

rommelig

Deventer is, behalve om de koek, ook bekend om haar vele tweedehands boekwinkeltjes. Altijd een rommelige aanblik in die winkels. Ik zie op instagram boekwinkeltjes op allerlei bijzondere plekken in de wereld en ik had al een tijdje de wens om in eigen stad eens uitgebreid in een of ander winkeltje te fotograferen. Maar ja, nooit gedurfd zomaar naar binnen te lopen om alleen maar foto's te maken.

ze hangen er weer

Eerst even iedereen bedanken voor de felicitaties! Ik heb me heel erg jarig gevoeld! Dankjewel!

Zoals ieder jaar zijn de parapluutjes weer opgehangen in de binnenstad. Instant vrolijkheid. Het zijn nieuwe, en ze zijn kleuriger dan voorgaande jaren. Meer kleuren en meer parapluutjes is mijn indruk. En ze komen extra mooi uit tegen de blauwe lucht. Kan het niet laten om er foto's van te maken. Zoals ik ook vele toeristen zie doen.

hoera!

Mijn gratis verjaardags tompouce heb ik gisteren al op. 

En morgen staat er een lunch met familie op het programma.

Maar vandaag ben ik jarig. En heb ik mijn eigen plannen. 

wachten

Woensdag moest ik naar de kno-arts in het ziekenhuis. Mijn rechteroor misdraagt zich en ik moest een nieuw buisje. Ik ging met de bus. En op het plein bij station en busstation zaten deze dames lekker in het zonnetje te wachten. 

stads­beelden

Als ik de stad in ga, loop ik bijna altijd langs de bloemist. Je oog wordt vanzelf naar al die kleurigheid getrokken. Als ik vroeg ben zijn ze nog bezig alles uit te stallen. Ze maken er altijd iets ontzettend moois van. Goedemorgen, ook altijd. Laatst heb ik er bloemetjes gekocht die ze voor mij in een terracotta pot hebben gezet. Dat scheelt mij weer werk. 

roze en wit

Ik had al uit een ooghoek gezien dat de magnolia's op het Grote Kerkhof bloeiden. Daar moest ik gauw een keer heen. Mooi, naast het oorlogsmonument.

hoekdingen

Een tijdje geleden liep ik hierlangs. Een ding. Het lijkt een klok die van de kerktoren is gevallen, en dat is niet zo'n vreemde gedachte want dit ding staat aan de achterkant van de Lebuinuskerk. Maar toch een vreemde plek.

boeken­leggers

Ik moest het een tijdje geheim houden dat ik hier weer een productielijn aan de gang had. Maar nu de meeste hun bestemming hebben gevonden, kan ik het laten zien.

bloggersclub

Wat was dat leuk! 

Ik kreeg een uitnodiging om een groep blogvrienden te ontmoeten, en ik zei: ja natuurlijk! We hadden afgesproken op station Den Haag, en als alles goed ging hoefde ik alleen anderhalf uur in een rechtstreekse trein te zitten. Het ging niet helemaal goed op de heenweg: door een ongeluk moesten we via Hilversum en Utrecht reizen. Maar ik kwam er.

balkon

Voordat de lente me inhaalt, moet ik nodig wat foto's laten zien die ik van mijn nog kleumende balkontuintje maakte. 

op zoek naar letters

Op Instagram volg ik verschillende Deventerse wandelende fotografen. Of fotograferende wandelaars, zo je wilt. Zij doen dus hetzelfde als ik. En bij één van hen had ik letters gezien, bij het stadhuis, zei hij. Dezelfde soort leuke letters waar ik eerder over schreef. Die moesten er zijn. Maar waar?

oud nieuw

In een oude stad is het niet te vermijden dat er af en toe iets ouds vervangen wordt door iets nieuws. Zeker op plekken waar de oorlog gaten sloeg, ik schreef er eerder over. 

Mijn oog viel de laatste paar dagen op het contrast oud-nieuw. 

papier perikelen

Ik lijk wel de prinses op de erwt. Maar dan met schilderpapier. Te dik, te dun, te hard, te zacht. En steeds meer mis ik mijn oude papier dat al jaren niet meer in de handel is. Lezen en schrijven kon ik met dat papier. Nou ja, schilderen dan, je snapt wel. Ik voel nog hoe het penseel over het papier ging, een soort spiergeheugen. 

losse dingen

Kan nog niets zeggen over de boom van mijn vorige blogje. Ook nog niets over de letters waar ik het laatst over had. Daarom eerst maar een opruimblogje van losse dingen die ik zomaar fotografeerde in de afgelopen tijd. 

vreselijk

Ik had het kunnen weten, toen ik vorige week deze foto maakte. Ik had het wel gezien dat de boom gesnoeid werd. Maar ik dacht, ze zullen wel weten wat ze doen. En dit is ervan over.

meer plein

Dat ik dat plein - het Lamme van Diezeplein - waar ik het in mijn vorige blogje over had, zo leuk vind, komt vooral door dit plaatje. Er staan allemaal dingen op waar ik van hou. Die rij kleine huisjes zijn net speelgoedhuisjes. De boom staat voor mijn liefde voor bomen en ander groen. En op de achtergrond kun je het torentje van de Broederenkerk zien dat ik vanuit mijn flat van de andere kant kan bekijken. 

de radio en het plein

Ik werd gisterochtend wakker van de radio. Als ik niet goed in slaap kan vallen helpt het om de radio zachtjes aan te hebben. Op mijn telefoon dan. Meestal ben ik dan binnen een mum van tijd vertrokken.

toch echt lente

Het is lente. Onmiskenbaar.

Mijn kamerplanten maken nieuwe blaadjes, ze voelen dat het lichter wordt. 

zoet

Als je een tijdje streng koolhydraatarm wil eten, dan beginnen de zoetigheden je al van verre te roepen. Ik at al niet veel koolhydraten, maar wel af en toe iets. Zeker in de decembermaand die al weer lang achter ons ligt.