wind regen en zon

Vanmorgen was ik om 6 uur wakker. 

Daar heb je niets aan. Je valt niet meer in slaap, dus je kunt net zo goed opstaan. Ik dacht ik ga heel vroeg wandelen. Maar buiten woei de wind om het huis, en het goot van de regen. Alle kansen verkeken op een gouden uur bij de IJssel. Ik ging dus om acht uur maar boodschappen doen. En daarna soep maken voor vanavond.

Maar in mijn archief zaten deze foto's.....

een glimpje herfst

Ik zocht al kastanjes, zoals ik ieder jaar doe. En dan vind ik het leuk er een soort stilleven van te maken. Genoeg kastanjebomen op de Brink, hoewel ze niet allemaal kastanjes dragen. Ik kocht een bosje bessentakjes, bij gebrek aan een struik waar ik vrijelijk van kan plukken.....

van hun sokkel

Kijk, hier staan ze nog allemaal keurig op hun sokkel aan de pilaren. De heiligen in de Broederenkerk. Ik loop daar regelmatig even binnen, ik woon er vlakbij. Het voorste gedeelte is de Mariakapel of het Stiltecentrum. Ik ben helemaal niet katholiek, maar ik hou van de sfeer in deze kerk.

Maar al een tijdje zijn ze van hun sokkel af.....

nevelen

Al een paar dagen is het mistig 's morgens vroeg. Altijd een aparte sfeer. Alsof je door watten wandelt. Wat later breekt de zon door en is de betovering verbroken. De foto hierboven is van vrijdag op de markt. 

Maar gistermorgen, zondag, wilde ik naar de IJssel wandelen om foto's van en in de mist te maken. Ik ging al vroeg op pad. Zondagmorgen als de stad uitgestorven is. Heerlijk vind ik dat.....

die anderhalve meter...

In mijn eerste jaar psychologie leerde ik over  persoonlijke ruimte.  We  houden allemaal automatisch een bepaalde afstand tot andere mensen als we met ze communiceren. Dat gaat onbewust. Die afstand bedraagt ongeveer een armlengte. Kom iemand te dichtbij, dan voelt dat ongemakkelijk. Het voelt als overschrijding van een grens.

opgravingen - vervolg

Ik dacht dat de opgravingen op het Grote Kerkhof bij de Lebuinuskerk afgerond waren. Ik schreef er eind juni over. Gat dicht. Dus ik dacht: klaar. Het enorme plein, dat jarenlang parkeerplaats was, gaat leuker worden gemaakt met een waterpartij. En zoals de naam al doet vermoeden, was het plein ooit een kerkhof. Dus er moest archeologisch naar worden gekeken. Een maand later was de boel weer dichtgegooid en was er alleen nog een goot met kabels te zien.

Maar ik hoorde er al over. Er wordt weer opgegraven. Kijk maar: botten.....

het kromme huis

Ik maakte deze foto in 2014 en schreef er eerder over op mijn oude blog. Daar postte ik de foto's die ik maakte op mijn ontdekkingstochten in mijn nieuwe woonplaats. Camera en plattegrond op zak. 

Het pand staat in een winkelstraat.....