als de mussen...

... dood van het dak vallen. 

Ik heb de foto maar onderaan gezet, voor wie het vervelend vindt om naar te kijken. Ik maakte de foto laatst op mijn wandeling, dus hij is niet echt door de warmte omgekomen. Ik kan niet goed uitleggen waarom ik hem maakte. Ik fotografeer wel meer dingen die op straat liggen. Ik heb ook wel eens een dode muis geschilderd. Misschien wel omdat je zo de kans krijgt het diertje eens gedetailleerd te bekijken. Hoe mooi en intact het is. En zo stil.

Maar goed. Warm. 

Ik moest nog wat boodschappen gisteren en deed ze vroeg. Er staat geen zuchtje wind en er hangt smog in de stad. Ik merk het aan mijn ademhaling, het voelt of ik net niet genoeg lucht binnenkrijg. Dus ik doe wat ik doen moet langzaam en bedachtzaam. 

Ik deed een vroeg kopje koffie bij de Hem.a. Daar stond, zei de meneer van de toiletten, de air conditioning op stand 'winter' en blies warme lucht. De monteur is onderweg. Al drie weken, zei hij erachteraan.

Mijn vader leefde op met tropische dagen. Bij hem kwamen herinneringen aan zijn jeugd in Nederlands-Indië naar boven. Dan moest en zou er rozenstroop in huis komen. En we moesten als kinderen proeven hoe heerlijk dat was. Met geschaafd ijs, wat hij imiteerde door ijsblokjes in een theedoek met een hamer te bewerken. Crushed ice heet dat tegenwoordig, en je kunt het kant en klaar in zakken bij de supermarkt kopen. Wij kinderen hebben het nooit omarmd, rozenstroop. Te zoet.

Het is nog vroeg, de ramen staan open. Maar er staat geen windje om wat koelte in huis te brengen. Er worden koelere dagen beloofd. Ik ga binnendingen doen vandaag. Foto's uitzoeken en schilderen. Wat doen jullie op zulke warme dagen?

Hou het koel, mensen!