Ik had beloofd nog een berichtje te schrijven over wat mij wél helpt, sinds ik stopte met de post covid revalidatie bij een ergo- en een fysiotherapeute die niet hielp. En daar zat ik flink mee te worstelen.
Want ik kan wel een hele verhandeling schrijven over: vast dagritme, goed slapen en stress vermijden. Maar eigenlijk zijn dat logische dingen. Wel kan ik over mijn post covid spierpijn zeggen dat krachtoefeningen mijn klachten verergerden. Maar rek- en strekoefeningen gaan beter. Ik vind van alles op YouTube. Ook Qi Gong. Hoe me dat bevalt moet ik nog ervaren.
Maar de allergrootste les die ik hiervan - en van mijn al langer bestaande ME klachten - leerde is:
lief zijn voor jezelf.
Dat lijkt eenvoudig. Maar dat was een hele leerschool.
Want beperkte energie dwingt je om keuzes te maken. Je moet schiften in wat belangrijk is en wat niet. Voor jezelf. Want hoe vaak doen we dingen omdat het hoort, omdat je aardig wilt zijn of gevonden worden, omdat je vindt dat het moet? Het loont om daar het mes in te zetten. Zonder schuldgevoel, hè. Jezelf op de eerste plaats zetten.
En als je dan eens over je grenzen heen gaat, doe het dan voor iets waar je zelf voor gekozen hebt. Iets leuks. Waar je ook weer energie van krijgt.
Meer informatie over post covid onder de foto.
Informatie over post covid (long covid):
C-support. Een platform voor steun aan long covid patiënten.
Een hele leerschool inderdaad! Ik blijf het bijzonder vinden hoe wij mensen - in zijn algemeenheid - pas echt lief voor onszelf kunnen worden na 'trauma', in wat voor vorm dan ook. Hoe moeilijk het blijkbaar voor ons is om 'gewoon' onszelf te zijn, elke dag onze grenzen te respecteren en te kiezen voor dat wat goed voor ons voelt. De conditionering van de maatschappij is een harde dobber om te kraken. Mooi om te lezen dat jij goed op weg bent nu!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Anuscka! Ik vind het niet zo zeer 'trauma' eigenlijk, maar meer het leven dat je erop wijst. Een les die iedere keer op een andere manier terugkomt.
VerwijderenJa, tot je het eindelijk geleerd hebt :-) (En 'trauma' is in mijn ogen alles wat jou wijst op iets dat geheeld mag worden in je leven...)
VerwijderenJa, ik snap wat je bedoelt, Anuscka. Maar we zijn nooit uitgeleerd, vind ik.
VerwijderenWel.. ik vind dat een héél goed besluit.. meer lief zijn voor jezélf. Het zal zéker niet eenvoudig zijn.. ik heb ook altijd veel moeite gehad met nee te zeggen tegen mensen en plannen.. maar je gaat jezelf enórm tegen komen.. dát heb ik ook al eens ervaren (zwaar overspannen).. en wie heeft er dán wat aan je? nee hoor, zéker ook goed om jezélf denken en keuzes maken die jóú uitkomen.. en je er voorál niet schuldig om voelen.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel mizzD! Een niet zo makkelijke maar toch mooie les, vind ik!
VerwijderenIk moet ook heel zorgzaam met mijn tijd en energie omgaan. Is al langere tijd een zoektocht. Gelukkig werk ik niet meer en hoef ik sindsdien niets meer met grotere groepen mensen. Dit mijdt ik nu consequent, heerlijk. Lief zijn voor jezelf, doen wat jou blij maakt, uitzoeken wat jij nodig hebt. Vooral veel plezier ermee, Judy. Ja, af en toe ga ik over mijn grens en inderdaad, het is dan zo de moeite waard.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Geri! Het is 'bewust' leven, hè.
VerwijderenJa dat moeten we wel leren hè, keuzes maken voor onszelf.
BeantwoordenVerwijderenJuist dat schuldgevoel staat dan in de weg.
Maar je bent goed bezig!
Dankjewel Adriaantje! Mooie les, toch?
VerwijderenJe bent er maar mooi klaar mee. Sterkte !
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Jeanne, het gaat wel steeds beter.
VerwijderenKrachtoefeningen, ik heb het vaak geprobeerd maar het werkt niet voor mij. Ondertussen weet ik zeker dat ik die weg echt niet moet gaan. Rustige rek- en strekoefeningen maar zeker niet teveel. Ik besteed er maximaal een half uur per dag aan, het moet je leven niet gaan beheersen. Ik heb dagen dat ik heel moe ben, dan ga ik in de loop van de dag gerust een tukkie op de bank doen. Lief zijn voor jezelf en je hoeft een anders beslist niets uit te leggen.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Marthy! Komt aardig overeen met mijn ervaringen. Hoewel ik denk dat jij meer kan/doet dan ik. Dat tukkie zit er bij mij standaard in. :)
VerwijderenNiemand leerde vroeger lief te zijn voor zichzelf.. Hard werken en goed zijn voor een ander, was de norm. Daar is op zich niets mis mee, maar sommige mensen gaan over hun grenzen. Tegenwoordig is er veel meer oog voor grenzen stellen voor jezelf en wordt daar ook over gesproken.
BeantwoordenVerwijderenIk heb geen long covid en ook geen ME, maar ben ook jarenlang overbelast geweest, zowel privé als werk gerelateerd. Nu heb ik nog maar een beperkte energie, en ik herken je moeite in het maken van keuzes.
Maar je moet het voor jezelf doen, een ander kan dat niet. En ja, ik merk ook wel eens iets via reacties van anderen... maar je leert het echt hoor.. om er niet veel van aan te trekken. En ook ik doe elke dag een flinke middagdut, anders trek ik het niet meer!
Dankjewel voor je uitgebreide reactie, Elisabeth! Ja, vroeger dacht men daar anders over, maar ik denk dat goed voor jezelf zorgen een algemeen advies is. Voor iedereen. Maar speciaal voor mensen die met gezondheidsklachten zoals long covid worstelen.
VerwijderenZo herkenbaar,je verhaal. Het over je grenzen gaan voor een ander.Ik hoop,dat het je goed lukt,luisteren naar jezelf en dan iets wel of niet doen
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Izerina! En voor jou ook!
Verwijderen