de olmen

Ik moet even wat vertellen over de bomen waar mijn balkon op uitkijkt. Ik had me nooit afgevraagd wat voor soort bomen het zijn. Gewoon bomen. Waar ik overigens zeer dankbaar voor ben, want ze maken het makkelijk om de geparkeerde auto's en de blinde muur met graffiti te negeren. Gewoon een kwestie van je blik op groen zetten.

Maar sinds kort weet ik dat het olmen zijn. Of iepen. Een vraag onlangs in de quiz Twee voor Twaalf ging daarover. In het voorjaar bloeien ze en laten duizenden bloesemblaadjes vallen. In Amsterdam heet het 'iepensneeuw' of 'lentesneeuw'. Weer wat geleerd.

Maar over die bloemblaadjes kan ik meepraten. Elk jaar ligt de straat eronder ermee bezaaid. En ook mijn balkon. Er valt niet tegenop te vegen. Dit jaar viel het mee. Maar vorig jaar maakte ik deze foto. En dan zie je meteen hoe toepasselijk de naam 'lentesneeuw' is.

Hieronder zie je ze hangen, die bloemblaadjes. Al wel bruin verkleurd.

Ik ben niet de enige die blij is met de olmen. De meesjes gebruiken ze als tussenstation om naar de voedercontainer op mijn balkon te vliegen. Ik hoor ze altijd al kwetteren daar voordat ze komen aangevlogen. 

Dit jaar zijn de olmen weer enorm gegroeid. De kruinen van de twee dichtstbijzijnde bomen raken elkaar nu. En dat zal in de zomer best wel fijn zijn. Want juist als de zon op zijn hoogste punt staat, scheen hij precies tussen die twee bomen rechtstreeks op mijn balkon. En dat was behoorlijk heet, zowel voor mezelf als voor mijn planten. Ik ben benieuwd of dat dit jaar minder is. 

Ik moest meteen denken aan de term 'dappled shade' waar ik Monty Don van Gardeners' World vaak over hoor praten. De vertaling van g.oogle maakt er iets raars van: gevlekte schaduw. Misschien zou ik het 'diffuus licht' noemen. Of gewoon een licht- en schaduwspel.