americano

Het is geen geheim dat ik regelmatig een kopje koffie drink in de stad. Je moet zelf de slingers ophangen toch? Of hoe is die uitdrukking ook al weer. De binnenstad telt zo'n tweehonderd horeca gelegenheden, heb ik wel eens gegoogled, dus keus genoeg. Allemaal in mijn achtertuin, bij wijze van spreken. Maar ja, in me eentje vind ik niet alles leuk om binnen te stappen, moet ik eerlijk bekennen.

Ik vermijd de Brink. Dat is horeca naast horeca. Zo massaal, alles lijkt één groot terras. En welke kies je dan? Ben wel op diverse plekken geweest, maar meestal niet alleen. In me eentje zoek ik iets waar ik me prettig voel alleen. En dan ligt de plek hierboven voor de hand. Maar wel saai ook wel. Dus ik dacht, ik ga eens op onderzoek uit. Een soort vergelijkend warenonderzoek. Dit is het resultaat van een week of twee. 

Het doet er niet toe waar ik was, maar je kunt de naam van de zaak vaak wel op de foto terugvinden. Het gaat me meer om mijn ontdekkingstocht naar leuke alleen-koffieplekken. 

Met al die ingewikkelde koffietjes van tegenwoordig met de meest exotische namen, val ik altijd wat uit de toon met mijn zwarte koffie. Ik weet inmiddels dat dat ook een exotische naam heeft: americano. Meestal wil ik ook nog decaf. Maar goed, kijk maar wat ik kreeg.

Collages aanklikbaar om groter te zien.

Deze plek hierboven is vrij nieuw. Al vroeg open en een aardig terras. Deze plek is erg op kinderen gericht en die waren er dan ook veel. Hmm, niet precies wat ik zoek in me eentje. En voor decaf betaalde ik 1 euro extra. Dus dit was meteen het duurste koffietje. Maar wel 'specialty coffee uit eigen branderij'. Poehpoeh.

Op naar de volgende.

Hier was ik eerder. Vlak bij de IJssel en het stuk stadsmuur. Nadeel dat tussen IJssel en terras een drukke weg loopt en je dus in de uitlaatgassen zit. Maar hier ga ik nog eens terug om binnen te zitten aan de leestafel of op het balkon boven waar je over de muur de IJssel kunt zien. Koffie lekker en niet duur.

Volgende.

Toen ik aan het tentje hierboven voorbijliep, keek ik vanaf de straat binnendoor ineens de binnentuin in. Dus dat was een bezoekje waard. En voor een luttel bedrag extra kreeg je slagroom, amaretto en een bonbon erbij.  Daar zei ik geen nee tegen. En bij elkaar nog steeds goedkoper dan die andere gelegenheid. Dat was heerlijk. Maar niet voor iedere dag. 

En dan hieronder de voorlopig laatste van mijn zoektocht. Dit was in de bieb. Leuke plek voor in me eentje. Koffie lekker en niet duur. En je kunt ook aan een leestafel de krant lezen. Moet er meteen bijzeggen dat ik hier wel vaker zal komen sinds ik lid ben van de bieb. Ik leende gisteren mijn eerste boek. En reserveerde een ander.

Wie weet wat ik nog meer ga ontdekken.