stil

Morgen zijn we weer 2 minuten stil, en herdenken we de oorlogsslachtoffers van WOII, en wat mij betreft, de slachtoffers van alle oorlogen in de wereld.....

Ik weet niet of ik naar de plechtigheid op de Dam zal kijken. Sommige jaren komt al het verdriet te hard bij mij binnen, en kies ik ervoor mij daarvoor af te sluiten. Net als voor de oorlogsfilms die rond deze datum op tv worden getoond. Te veel emoties soms.

Vandaag, op mijn dagelijkse wandeling, had ik bij het woord 'stil' andere associaties.

Dit IJssel-landschap met die Hollandse wolkenlucht en de molen, het zou zo een schilderij van één van onze Hollandse meesters uit de 16de eeuw kunnen zijn. Op de brug na dan. Daar moest ik toch even bij stil staan.

In de Kloostertuin, waar ik vaak even binnenloop, is het eigenlijk altijd stil. Ik zie er nooit iemand, terwijl het zo'n uniek plekje is in de binnenstad. Het groen is uitbundig, en niet alleen het groen. En het enige geluid dat je hoort, is merelgezang. Ultieme stilte.

Onverwacht ontdekte ik dit beeld, had het nog niet eerder gezien. Het bleek het Indië Monument Deventer te zijn. Het beeld heet De Wachtende Moeder. Hier wordt morgen ook even herdacht. Voor mijn vader eindigde de oorlog pas op 15 augustus, de dag dat de oorlog in voormalig Nederlands-Indië eindigde. Ik schreef er eerder over.