Dit was afgelopen zondag. De zon scheen en dat is een goede reden om een wandeling te doen. Ik liep deze keer een beetje ander rondje.
Hierboven kijk je de Ankersteeg in. In het hoekpand links zat ooit een B&B waar ik eens logeerde. Daar, achter het geveltuintje verborgen, achter wat eens een winkeldeur was, zat de kamer waar ik sliep. Daarboven waren de vertrekken van de eigenaar, ook de keuken waar ik ontbijt geserveerd kreeg. Het beviel goed. Ik weet niet of het nog een B&B is. Maar het straatje is nog steeds leuk.
Ik liep via de Barmhartigesteeg naar het Muggeplein. Ik vind dat zo leuk om op te schrijven. Prachtige straatnamen. Ik kwam erachter dat ik tussen twee huizen door die gotische ramen kon zien, waar ik zo lang naar op zoek was geweest. De achterkant van de overblijfselen van het oude klooster. Zo lang gezocht en nu bij toeval gevonden. In de Barmhartigesteeg.
Hier vond ik de herkomst van de naam Barmhartigesteeg. Volgens de 18e-eeuwse historicus Dumbar werden misdadigers door deze steeg vanuit de gevangenis naar het raadhuis geleid wanneer ze genade hadden gekregen.
En het Muggeplein - nu aan alle kanten omgeven door nieuwbouw - is genoemd naar Herman Mugge, die er ooit een hoekhuis bewoonde. Dus niet naar de prikbeestjes. Verder niet zo'n bijzonder plein. Behalve de JB linde.
Om de hoek zit een smal steegje genaamd Vijgeboomgang. Het is allemaal nieuwbouw nu. Maar het was vroeger onderdeel van de sloppen van het Noorderbergkwartier. In het pand links zit een gevelsteen met een vijgeboom.
Hier had ik bijna gewoond. In het huisje rechts. Ik heb het niet gedaan. Het huis rook ontzettend naar sigarettenlucht. En alles was donkerblauw geschilderd, vreselijk donker. Dat heb je niet zomaar wit geschilderd. Maar de straatnaam klinkt romantisch.
Ik vond nog meer. Maar dat is voor een volgende keer.
Zo grappig die straatnamen. Ik zoek dat ook met enige regelmaat uit. En dat uitzoeken is ook leuk!
BeantwoordenVerwijderenWat schilderachtig,die stegen
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk stadje is het toch! En die namen vind ik ook erg leuk.
BeantwoordenVerwijderenGeinige straatnamen.. ik leg die óók vast als ik ze zie.. en dan sóms maak ik er op m'n blog een heel kerstverhaal van hahahahaaa!
BeantwoordenVerwijderenZo'n JB linde hebben we hier in de wijk ook.. die heeft er voor gezorgd dat een hele ríj bomen gespaard bleven van de bijl.. men wilde de singel breder gaan maken voor meer wateropvang, maar dan zou een hele rij bomen gekapt moeten worden. Een wijkbewoner heeft toen ontdekt dat de ene linde in de rij zo'n J(uliana) B(ernhard)boom was.. geplant ter gelegenheid van hun huwelijk in 1937. Toen is het hele plan niet doorgegaan en is er een herdenkingsplaquette bij de boom gekomen. :-)
Ach, die gotische ramen.. vanuit de Barmhartigesteeg! Die naam kreeg die steeg nog steeds niet voor niets hahahahhaaa!
Dat zal met deze boom ook zo geweest zijn: JB heeft hem beschermd. :)
VerwijderenVast wel.. die oranjelindes mogen nooit zomaar omgehakt worden. Als ze onverhoopt doodgaan moet er een nieuwe voor in de plaats komen. Alleen bij die van ons was wél het hekje verdwenen.. en toen wist men het bijna niet meer, dat het een oranjelinde was hehe.
VerwijderenWar een heerlijk wNdelblogje weer. Ik krijg steeds meer zin om er heeh te gaan als ik dit hier allemaal lees en zue. Die gotische ramen kwamen inderdaad al eens eerder voorbij.
BeantwoordenVerwijderenIk ben erg tevreden met mijn nieuwe Almere. Maar een rondje door zo’n oude stad is toch ook heerlijk. En leuk dat je ons vertelt over die mooie straatnamen.
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend.
Wat is er toch veel te zien en te vertellen bij jou. Dat is het fijne van in een stad wonen, er is meestal veel historie, zoals dat van die Barmhartige steeg.
BeantwoordenVerwijderenZo mooi die straatnamen, vertellen een hele geschiedenis. En ja slim dat je dat huis hebt laten gaan, sigarettenrook is een hoop poetswerk.
BeantwoordenVerwijderenHa, dat was weer even 'nostalgisch' lezen en kijken hier, fijn! Voordat ik naar Deventer kwam, woonde ik in Lochem. In een fijn huis, waar weinig aan hoefde te gebeuren toen ik er (met mijn toenmalige eerste echtgenoot) in trok. Toen kwam er een huis tegenover ons, op de hoek te koop. Zelfde soort huis dus, maar met veel meer tuin. Een collega was er helemaal weg van. Het huis was echter geheel bruin... van de zware shag- en sigarenrook. Omdat ze mijn huis kende kon ze hier doorheen kijken (en ruiken), en omdat haar vader een schoonmaakbedrijf had zag ze eroverheen een hogedrukspuit in het huis te gebruiken... het werd uiteindelijk een heerlijk fris, licht huis, waar mijn collega lang met plezier heeft gewoond. Maar het vroeg wel wat... net als 'jouw' blauwe huis. Soms voel je dan: nee, dit is niets voor mij, en soms voelt het als: ja, dit is wel iets voor mij en dat gaat veel (bloed), zweet (en tranen) kosten, maar dat heb ik er voor over...
BeantwoordenVerwijderenLeuk om te lezen, Anuscka! Zo'n vader met schoonmaakbedrijf had ik wel kunnen gebruiken. Maar er was meer mis met dat huisje, het was gewoon mijn plek niet.
VerwijderenMet de leukste huisjes is vaak veel mis... (die ervaring hebben we hier tenminste - niet met ons Gele Huis, dat was een lot uit de loterij, tot nu toe)
VerwijderenJa, voors en tegens afwegen, want tegens zijn er altijd. Maar jullie Gele Huis is echt geweldig!
Verwijderen