Het is eind juli en het is twee jaar geleden dat ik corona kreeg met long
covid als nasleep. Ik had al een heel blogje geschreven over de weg die
ik in die twee jaar gegaan ben. Ook met in mijn achterhoofd dat een ander weer
iets aan mijn verhaal zou kunnen hebben. Maar ik heb het niet geplaatst. Ik dacht:
iedereen ervaart dingen weer anders en zo moet het ook. Ieder loopt zijn eigen
pad.
Dus gistermorgen vroeg, toen het nog redelijk koel was, liep ik mijn eigen pad. Richting Kloostertuin. Er was nog niet veel volk op de been, maar ik had wel onderweg allemaal gesprekjes. Met andere vroege vogels.