Pagina's

28 september 2018

bloggen zonder verplichting



Het is hier hollen of stilstaan. Of met andere woorden, soms schrijf ik een blogje drie dagen achter elkaar, en dan weer hele tijden niets.....

Bij mijn andere blog, mijn schilderblog, doe ik het ook zo. Als ik wat gemaakt had, en ik vond het waardig om getoond te worden, dan blogde ik erover. Inspiratie laat zich niet dwingen, dus ik blog als ik zover ben. Soms met grotere tussenpozen.

Toen ik acht jaar geleden met mijn schilderblog begon, kwam ik dit tegen: Blogging without Obligation.




Bubbels, nu ruim een jaar oud, is voortgekomen uit mijn behoefte om te schrijven. Om dingen in taal uit te drukken. Om wat te schrijven? vraag je je misschien af. Ja, daar heb ik niet meteen een antwoord op. Het zijn verhalen in mijn hoofd, over vroeger, over dingen die me bezighouden, over gedachten die in me opkomen. Persoonlijke dingen. Wie het zou lezen was voor mij niet zo belangrijk. Ik heb altijd een denkbeeldige kleindochter in gedachten bij wat ik schrijf.

Sinds ik dit blog startte, heb ik veel andere Nederlands-talige blogs gevonden. Ik lees ze graag. Ik volg ze via Bloglovin'. Ik bewonder de mensen die met regelmaat bloggen, soms zelfs elke dag. Mij lukt dat niet. Ik meld me wel als ik iets te melden heb.

Waarom schrijf ik dit? Nou, twee dingen (om Joop den Uyl te citeren).
Ten eerste omdat ik laatst las dat iemand met bloggen stopt. Omdat het niet bracht wat ze ervan verwachtte. Ik weet niet wat haar verwachtingen waren. Maar ik weet wel dat het makkelijk is om ten prooi te vallen aan de dwang die een blog met zich mee kan brengen.
En tweede omdat ik op een ander blog las wat een voordelen het heeft om af en toe een blogpauze in te lassen.

Degene die Blogging without Obligation al in 2007 bedacht, zegt in het Engels precies wat mijn gedachten over bloggen zijn. Geen verplichting. Dat is wat het beste bij mij past.
Het idee is dus al elf jaar oud. En het spreekt me nog steeds aan. Dus ik deel het maar.

Happy blogging!

6 opmerkingen:

  1. Ik vind dat een blog voor jezelf moet zijn en dat je zelf mag bepalen hoeveel tijd je eraan besteed en wat je erop zet.
    Ik weet zelden van tevoren waar de mijne over zal gaan, ik ga zitten en het komt. Soms door wat ik net op een ander blog gelezen heb of in de krant maar meestal gewoon wat in mijn hoofd zit.
    Ik doe het niet om vele lezers te krijgen.
    Ik weet van elke reageerder wie zijn is.
    Ik heb heel veel aan het schrijven en aan de reacties.
    Ik zal me ook nooit excuseren als ik een tijdje niet blog. Waarom?
    Trouwens ik blog bijna altijd.

    Wel zou ik niet zomaar een tijdje stoppen zonder uitleg want zelf word ik ook ongerust als een ander dat doet.

    Ik zou echt niet zonder kunnen.
    liefs en fijn weekend.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind jouw blog heerlijk om te lezen! Je brengt je gedachten en gevoelens vol humor en eerlijk onder woorden. En ik zou ook ongerust worden als je langere tijd niets zou laten horen.
      Liefs en fijn weekend terug!!

      Verwijderen
  2. Bedankt voor het delen Judy. Ik ben er in het verleden wel eens wat obsessief mee bezig geweest. Dat is ook de aard van het beestje ;-) Nu bedenk ik mij regelmatig dat het geen werk is en bij twijfel gaat alles thuis voor.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ken het obsessieve gevoel heel goed, dus ik richt dit blogje voornamelijk tot mezelf. :) Ik ben nog een beetje zoekende naar wat ik wel en niet erop zet en hoe ik ermee om zal gaan. Maar het moet leuk blijven, sowieso.

      Verwijderen
  3. Ik heb wel even na zitten denken over de vraag hoe het bij mij zit. Obsessief is niet het juiste woord, dat klinkt niet prettig en bloggen voelt voor mij juist wel prettig. Dat moet zo blijven of ik nu dagelijks iets vertel of maandelijks. Alles is goed lijkt mij. Bij mij brengt het structuur. Dat was ik heel mijn werkende leven gewend en nu dus weer

    BeantwoordenVerwijderen

Reacties... hartstikke welkom!
Ze worden gemodereerd om spam te voorkomen.