Het valt niet mee om te wennen aan het nieuwe normaal. Je zou denken dat het nu wel ingedaald zou zijn. Maar ik merk dat dat toch niet zo is. Juist na een tijdje ga je de dingen van vroeger steeds meer missen. En ik ben me ervan bewust dat het nog een tijd gaat duren.
Kathy van het blog Catching Happiness schreef er wat over. Ik herken me er goed in. De hele dag bezig zijn, maar wat heb je nou gedaan als je terugkijkt aan het eind van de dag? Aan de andere kant van de wereld worstelen mensen met hetzelfde. Kathy heeft wat tips, misschien heb jij er ook wat aan.
Veel mensen gaan achterstallige klusjes doen. Zoals opruimen. Maar dat heb ik in december en januari al gedaan. Ik heb een stapeltje verstel- en vermaakwerk verzameld. Nu ik toch de naaimachine uit het stof heb gevist.
Afgelopen december had ik een klein reünietje met een paar klasgenoten. Leuk was dat. En we zouden dat in mei nog eens over doen. Met een kleine excursie in Rotterdam erbij. Maar dat zal niet doorgaan. Zijn we in het najaar zo ver dat dat wel mogelijk is?
Op een ander blog dat ik volg, Bytes - een Australisch blog dat allerlei grappen en quotes verzamelt - zag ik een 'quote van de dag' van Winston Churchill. Het sprak mij aan. Niet verder kijken en speculeren hoe het verder zal gaan. Eén schakel tegelijk. Eén dag tegelijk.
Nou, ik ga een broek vermaken vandaag. Wat zijn jouw plannen? Fijne zondag!
Ik denk toch dat er geen nieuw normaal komt.. iedereen hoopt gewoon dat de boel snel weer het oude normaal wordt, met een terrasje doen komende zomer.. én naar de kapper (zo snel mogelijk!!). Anderhalve meter afstand houden.. ja, zoveel als kan, maar op een terras lijkt me dat nog niet gemakkelijk.. dus ik ben benieuwd hoe creatief al die zaken gaan worden. Maar ópen zullen ze toch wel moeten, anders gaan er nog meer failliet dan waar ik nú al bang voor ben.
BeantwoordenVerwijderenIk snap dat ongedurige van de mensen niet zo goed.. maar voor mij is er wezenlijk niet zo héél veel veranderd.. ik werkte tóch al niet. Maar nu heeft iedereen wat extra tijd door het thuiswerken en dus geen reistijd te hebben en dat móét dan allemaal opgevuld gaan worden met nuttige dingen? waarom? neem het er lekker van zou ik zo zeggen.. vakantie zit er even niet in, en je hoeft jezelf ook thuis niet over de kop te werken toch? De mensen willen eigenlijk altijd veel te veel.. Nederlanders in ieder geval.. een dag niet gewerkt is een dag niet geleefd. Er zijn zelfs mensen die mij met de nek aankijken omdat ik niet werk.. mag je blijkbaar niet zelf weten, dat je liever geen hartinfarct krijgt van de stress en daarom genoegen neemt met maar één inkomen (dat meer dan genoeg is als je snel tevreden bent)? Leef bij de dag inderdaad, zoals Churchill zei.. niet in het minst omdat er geen meer komen als je jezelf over de kop werkt. ;-)
Die dag met je oud-klasgenootjes komt er vast nog wel.. welkom en veel plezier alvast in mijn woonplaats! :-)
Ja, daar zeg je een waar ding, mizzD! Maar ik heb toch nog steeds moeite mijn draai te vinden, de ene dag meer dan de andere. Het ervan genieten lukt soms wel, soms niet.
VerwijderenIk ben ook met de nek aangekeken, dus ik herken dat heel goed. Ja, had me echt verheugd op de markthallen en de kubuswoningen. Komt vast wel.
Als ik de draaiboeken zie voor het openen en runnen van onze bibliotheken, dan ga ik bijna hyperventileren. Ik hoop echt dat de 1,5-metermaatschappij voor niet al te lang is. Ik snap het ongedurige heel goed, want niets is zeker en er zijn veel veranderingen. Ongedurig, lichtgeraakt word ik vooral als ik geen eigen baas meer ben.
BeantwoordenVerwijderenAh ja.. dát soort ongedurigheid snap ik natuurlijk wel.. dat heb ikzelf ook.. dat ongewisse van wat er (nog) komen gaat. Maar niét over dat er eventjes een uurtje niks nuttigs gedaan is, alsof dat erg is, dáár snap ik niks van.
VerwijderenNou, die broek ligt er nog, niets aan gedaan. :)
VerwijderenIk las vandaag een stuk dat een vriendin op fb had geplaatst. Het gaat over de piramide van Maslov. Als je dat wat zegt. Eerst moet aan je basale behoeftes worden voldaan, voordat je je kunt gaan ontplooien op persoonlijk vlak. De basale behoeftes van eten, drinken, slapen. En ook veiligheid. En dat laatste is natuurlijk nu bedreigd. Dus het is niet gek dat je nergens anders aan toekomt. Vond het zo verhelderend.
En je hebt gelijk, je hoeft niks.
Dat is een wijze quote. Ik probeer zoveel mogelijk te genieten van de 'gewone' dingen, bijvoorbeeld alles wat ik onderweg zie tijdens een rondje lopen of fietsen.
BeantwoordenVerwijderen