nostalgisch groen

Op de terugweg van mijn bezoek aan een nieuwe fysiotherapeut gisteren tracteerde ik mezelf op deze beauty. Een tiengebodenplantje. Ik vond het vroeger altijd zo leuke plant bij mijn moeder in de vensterbank. En zo'n mooie naam. In het Latijn heet hij Maranta Leuconara.

Heen en terug kom ik dan door een straat waar ik zelden kom. Leuke straat, leuke winkeltjes. Absoluut een fotoproject voor de volgende keer. En daar kocht ik dus dit tiengebodenplantje. 

En kijk wat er voor mijn raam in de woonkamer hangt. Een Chinees lantaarnplantje afkomstig van de markt. Hoe jaren zestig wil je het hebben! En het macramé hangding is ook weer helemaal terug.

Allemaal plantjes met een herinnering. En ik vind het enig dat ze weer in de mode komen.

Kamerplanten zijn weer helemaal in. Vooral bij jonge mensen heb ik de indruk. Er zijn stekjesruil plekken, ook hier in Deventer. En ik wissel met zoon en vriendin regelmatig plantjes uit. 

Ik doe het kalm aan met planten op het balkon dit jaar. Maar wat er staat doet het goed. En zonder groen kan ik niet. Planten zien groeien maakt gewoon gelukkig.

De klapper heb ik tot het laatst bewaard. De monstera. Ik moest lang wachten tot hij tekenen van groei vertoonde in zijn nieuwe pot. De hele winter stond hij stil. En toen ontvouwde zich een nieuw blad. Weet je nog?

En nu?
De monstera doet zijn naam eer aan. Het blad is ongeveer twee keer zo groot geworden als de andere bladeren. Bijna 40 cm groot. Formaat karrewiel. Kan niet wachten tot het volgende blad!